алыстағы

  • 41құт — зат. көне. Ақпан айының ескіше атауы; үт. «1897 жылғы қазақ үшін шығарылған календарда» ай атаул а р ы қ а з і р г і д е н ө з ге ш е л еу: д ә л у, қ ұ т (үт), қамал (амал, наурыз), сәуір (көкек), зауза (мамыр), саратан (маусым), әсет (шілде),… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 42салмау — зат. жерг. Жыныс болып өскен қалың ағаш. Бұл биіктей биіктей қалың қарағай с а л м а у ы н а, сай салаға иек артып жатыр (Ә.Хасенов, Жат жазасы, 45). Әлі де алыстағы жыра, сайлар, орман с а л м а у л а р ы үрей шақырып түнере түскен (Бұл да, 70) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 43санбат — … Айшаны да кетіпті жау қан қылып, Оң бүйірін бара жатыр жандырып. Қараңғы түн. Алыста қыз. «С а н б а т қ а» Жетемін деп бір жығылып, бір тұрып (І.Есенберлин, Шығ. жин., 10, 41) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 44сөре — зат. көне. Сөре деп жаугершілік заманда өлген адамдарды мекеніне апарып жерлегенше қалдыра тұратын, жарым үй – жарым жаппаны айтады (Ғ.Мүсірепов, Ұлпан, 68). Сөрелеп қою. Алыста қайтыс болған жағдайда туған жерге жерлеу үшін сөреде сақтап,… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 45сырма — I зат. Ат жегіп, қарды ысырып тазалайтын тақтай. Сан түрлі аңыз болған ой мен қырға, Айналған ел ішінде сырлы жырға, Алыста жеңген сөйтіп партизандар Пар аттап жекті жолға салып с ы р м а (І.Есенберлин, Шығ. жин., 10, 120). II … Бұл с ы р м а с ы …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 46ұждандық — сын. Ұ ж д а н ғ а қатысты, ұжданға тән. Алыстағы ауылға қаладан келген Дәуіттің азаматтық, ұ ж д а н д ы қ позициясы алғашқы сәттерден ақ аңғарылады (Қаз. әдеб., 21. 10. 1973, 15) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі