алып

  • 121балалыүйрек — зат. – Екінші саусақ; сұқ саусақ; балан үйрек. Онан соң «басбармақ, б а л а л ы ү й р е к, ортантерек, шылдыршүмек, кішкене бөбек» деп бес саусақты бір бірлеп бүктіреді (А. Нүсіпоқасұлы.., Ағаш бесік., 1, 31). … Саусағын ұстай алып, соза тартты…… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 122басытқы — зат. Арақтың ащылығын басатын тағам (закуска). Коньякты алып жұтқанда, сосын б а с ы т қ ы алып жеген кезде Қаржаудың сабадай ішінің бәрі алайтүлей бытысқан ой еді (А. Әлсеров, Ар алдында, 95) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 123бәсік — зат. жерг. Бәсең, баяу. Әйтпесе тым батыл болам деп көрініп қалып құрисың, не тым б ә с і к болам деп көміліп қалып құрисың! (Ә. Кекілбаев, Үркер, 170). Елші де б ә с і к тіл қатты (Ә. Кекілбаев, Елең алаң, 166) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 124бейқұтшылық — зат. Бейбіт өмір, тынышшылық. Б е й қ ұ т ш ы л ы қ қ а үйреніп қалған адамдар оған бірі сеніп, бірі сенбей, ырғалып жырғалып жүреді (Соц. Қаз., 16.02.1991, 4) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 125жайпар — сын. Жауды жайпап жіберетін, алып, күшті. Өзі көстеңдеген ұзын бойлы, алып жауырынды, нағыз жау түсірердің, ж а й п а р д ы ң өзі (Р. Тоқтаров, Ғасыр наны, 148) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 126жансауға — зат. ауыс. Жанын аман алып қалатын нәрсе. Орындығының астындағы жәшіктен ж а н с а у ғ а с ы н суырып алып, қалайы кружкаға лекіте құйды (Ж. Қорғасбек, Жынды қайың, 4) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 127кәтөлек — зат. Солдаттардың өздерімен бірге алып жүретін, тамақ ішетін әмбебап ыдысы. Бірсыпыра солдаттар шашылған келдекті жинап алып, шинелінің шалғайына үгітіп, к ә т ө л е к к е қуырып жеп жатыр (Қаз. әдеб., 10. 01.1975, 4) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 128көкмойын — I зат. Тоғызқұмалақ ойынындағы солдан оңға қарай санағандағы сегізінші отау. Тоғызқұмалақтың әр отауы былайша аталады: 1 отау – арт немесе таңдық; 2 отау – тектұрмас; 3 отау – атөтпес; 4 отау – атсыратар; 5 отау – бел; 6 отау – белбасар; 7 отау – …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі