алдыңғы жылы

  • 21мұнтию — (Алм., Кег.) мұқалу, мүжілу. Бір жылы бүркітімнің тұяғы м ұ н т и ы п қалды (Алм., Кег.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 22сусек — 1. (Көкш.: Щуч., Еңб.; Гур.: Маңғ., Шевч.; Қост.: Об., Жанг.; Сем.: Ұрж., Аяг.; Павл., Баян.; Рес., Орын.) қамба, астық сақтайтын орын. Мына астықты с у с е к т е н алып келді (Көкш., Еңб.). Астықты кейде с у с е к к е де құямыз (Гур., Шевч.).… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 23үме — 1 (Түрікм., Красн.; Ақт.: Қараб., Ырғ., Тем., Ойыл; Қ орда, Арал; Рес., Орын.; Қост., Жанг.; Гур.: Маңғ., Есб.) көмек. Егіс уақытында қаладан ү м е г е көп адам келді (Ақт., Қараб.). Жиналып, қоғамдасып біреуге жәрдем етсек, ү м е дейміз (Ақт.,… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 24ақсирақ — I зат. бот. Су бетін жауып жататын өсімдік. Су астынан қаулап өскен салалы өлең шөп, су бетінен аса бере жапырылған күлтелі басы салындымен қабаттасып, су бетін көрсетпей жапқан, а қ с и р а қ делінетін өлең осы (Ж. Орманбаев, Тұзақталған., 6).… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 25алматы — апорты. Апорт алмасының ең таңдаулы сорты. Алма ағаштарының суретін сал. Асықпай отырып сал. Ол ағашта А л м а т ы н ы ң а п о р т ы пісіп тұрсын (М. Тиесов, Дала., 34). 1961 жылы Эрфурт қаласында өткен халықаралық көрмеде А л м а т ы а п о р т ы …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 26мәшке — I зат. жерг. Сиыр. – Жалғыз м ә ш к е сойып едік, қалған жарты жаясын кеше бұзып алдық, одан басқа тұлдыр болса бұйырмасын (Б.Майлин, Таңд., 378). II Мәшке ит. Үлкендігі мысықтай ақ болатын кішкене ит тұқымы. Жайма шуақ үннен әлдебір жылы ықылас… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 27тас — I Тас барақ. Тастан қалап, араларын лаймен байланыстырып жасалған барақ (үй). Құтлық қаған Бөрілі таудың отын суы мол, күнқақты қойнауының бірінен т а с б а р а қ салдырып, қаған ордасы мен өзінің қосшыларын, қызметшілерін сонда қоныстандырған… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 28төсекқап — I зат. Көшкенде төсекорын жабдықтарын салып алатын, қалың матадан, алашадан істелген (тігілген) қап. Ол өрмек тоқылып бітіп, алаша кілем боп төселіп, бау, басқұр, т ө с е к қ а п, аяққап, қоржын боп кереге басына, уық қарына ілінгенше шуылдаған… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі