акылга җиңеләю
1акыллы — с. 1. Аңлы, зиһенле. Тәрбияле, яхшы холыклы, тыңлаучан, үзен тота белә торган 2. Ачык фикерле, төпле, уйлап эш итә торган. күч. Кешенең тышкы кыяфәтенә карата; акыллылык сизелеп торган 3. Акылга сыешлы, акылга туры килә торган. Эчтәлекле, фикергә …
2абсурд — Мәгънәсезлек, акылга сыймый торган, ятышсыз нәрсә …
3абсурдлык — Мәгънәсезлек, мәгънәсез булу, акылга сыймаслык булу …
4аңгыра — (АҢГЫРАЛАНУ) (АҢГЫРАЛАТУ) – с. 1. Миңгерәү, аңсыз, надан, ахмак 2. Акылга зәгыйфь, тулы акыллы түгел …
5гыйбрәтле — Сабак алырдай, уйландырырдай, акылга өйрәтердәй …
6җитмәс — и. Акылга сай, юләр кеше. ҖИТМӘС ҖИР – Мохтаҗлык, җитешсезлек …
7идиот — 1. Акылга зәгыйфь, ни акыллы, ни юләр кеше 2. Аңгыра, ахмак …
8иләс-миләс — с. 1. Җилкенүчән, шашкын (күңел тур.) 2. Акылга утырып җитмәгән, җиңел акыллы. Акылсыз, тилемсә. Ярым тиле, юләр сыман кыяфәттә 3. Аңгы миңге, ярым исерек. Ярым исерек кебек, үз үзен белештермичә …
9кретинизм — Калкансыман бизнең нормаль үсмәве сәбәпле була торган физик һәм акылга зәгыйфьлек авыруы …
10мәгъкуль — кит. 1. Лаек, лаеклы, кулай 2. рәв. Акылга сыярлык итеп, ышанырлык итеп. МӘГЪКУЛЬ БУЛУ – Урынлы булу; уңай булу …
