айбнок
1айбнокӣ — [عيبناکي] айбдорӣ, айбнок будан, ҳолат ва вазъияти айбнок …
2айбнок — [عيبناک] айбдор; нуқсоннок, иллатнок …
3маиб — [معيب] а 1. айбдошта, айбнок, нуқсондор 2. гуфт. маъюб; маиб кардан ба касе ё ҷондоре осебе расонда, ягон узви онро айбнок кардан; маиб шудан дар натиҷаи кори зӯрталабе ё осебе иллатноку маъюб гардидан; айбро кӣ кунад? – маиб! (мақ.) дар мавриди… …
4иллат — I [علّت] а 1. сабаб, боис 2. айб, нуқсон, камбудӣ; арзон бе иллат не, гарон бе ҳикмат (зарб.) 3. дард, беморӣ; иллат пайдо кардан айбнок шудан; дардманд гардидан; иллат ё дар ош аст, ё дар мош (мақ.) дар чӣ будани айби коре ё чизе маълум нест,… …
5иллатнокӣ — [علّتناکي] дорои иллат будан, нуқсон доштан, айбнокӣ …
6маъюб — [معيوب] а 1. он ки ягон нуқсони узвӣ дорад, айбнок (маиб ба ин маънӣ шакли гуфтугӯии ин калима аст) 2. шахсе, ки дар натиҷаи бемории илоҷнопазир ё ягон иллати дигар қобилияти кориашро гумкарда дониста шудааст: маъюби ҷанг …
7халалдор — [خلل دار] нуқсондор, зиёндор; халалдор будан айбнок будан, нуқсондор будан …
