ϑεσμοφόρος
21Фесмофории — Тесмофории (др. греч. Θεσμοφόρια, лат. Thesmophoria) большой аттический праздник в честь Деметры Законодательницы (Θεσμοφόρος) и отчасти Коры (Персефоны), справлявшийся исключительно при участии свободнорождённых женщин, во время посева, в конце… …
22Ceres — CERES, ĕris, Gr. Δημήτηρ, τρος, (⇒ Tab. IX.) 1 §. Namen. Der Namen Ceres soll nach einigen von Gero, ich trage, herkommen, und so viel, als Geres seyn, weil die Erde, die durch die Ceres bemerket wird, Früchte trage. Cicero de N.D. l. II. c. 26.… …
23Legifera — LEGIFĔRA, æ, Gr. Θεσμοφόρος, ου sein Beynamen der Ceres. Pausan. Att. c. 42. p. 79. Sieh unten Thesmophora …
24Thesmophora — THESMOPHŎRA, æ, Gr. Θεσμοφόρος, ου, ein Beynamen der Ceres, von θεσμὸς, Gesetz, und φέρω, ich gebe, weil sie die erste Erfinderinn der Gesetze, gewesen, daher denn ihr zu Ehren auch die Thesmophoria gefeyret wurden. Ovid. Metam. V. v. 343. Serv.… …
25Thesmophorvs — THESMOPHŎRVS, i, Gr. Θεσμοφόρος, ου, soll ein Beynamen Jupiters seyn, unter welchem er einen sehr alten Tempel zu Drymia gehabt. Steph. Byz. ap. Gyrald. Synt. XIV. p. 427. Allein, man liest jetzt beym Stephan in Δρυμία, nicht Διὸς sondern… …
26Тесмия — • Θεσμία, θεσμοφόρος, см. Demetera, Деметра, 3 …
27LEGIFERA — epitheton Isidis, Gr. Θεσμοφόρος, quod prima fuerit legum inventrix. Ita enim de ill Diod. Sic. l. 1. ubi eam filiam Saturni ex Rhea, Ositidis sororem atque uxorem, et eandem cum Cerere esse scribit: Prima invenit triticum et hordeum, hominibus… …
28TIBIA — I. TIBIA Phrygia, in universum sic dicta, Suidas: Τιβία. Φρυγία ὅλη. Vide Palmer. p. 575. II. TIBIA instrumentum maxime ὀργιαςικὸν καὶ παθητικὸν, Atistoteli in Politicis, et Appuleio Miles. l. 5. qui proin, uti loqui de cithara, canere de choro,… …
29Δήμητρα — I (αρχ. Δημήτηρ). Μία από τις θεότητες του Δωδεκάθεου των αρχαίων, προστάτιδα της γεωργίας και όλων των πολιτικών και κοινωνικών θεσμών που, κατά την ιστορία ή τη μυθολογία, συνδέονταν με αυτήν. Το χαρακτηριστικό επίθετο Θεσμοφόρος που της… …
30θεσμοθέτης — ο, θηλ. θεσμοθέτις, ιδος (ΑΜ θεσμοθέτης, θηλ. θεσμοθέτις) αυτός που εισάγει και καθιερώνει θεσμούς ή που συντάσσει νόμους και επιβάλλει την τήρηση τους αρχ. 1. (το αρσ. πληθ.) οἱ θεσμοθέται οι έξι από τους εννέα ενιαυσιους άρχοντες τής αρχαίας… …
