όνιος
1όνιος — ὄνιος, ον (Μ) βλ. ονειος (II) …
2ὀνία — ὀνίᾱ , ἀνία grief fem nom/voc/acc dual (aeolic) ὀνίᾱ , ἀνία grief fem nom/voc sg (attic doric aeolic) ὀνίᾱ , ὄνιος useful fem nom/voc/acc dual ὀνίᾱ , ὄνιος useful fem nom/voc sg (attic doric aeolic) ὀνίᾱ , ὀνίας scarus masc nom/voc/acc dual… …
3ὀνίας — ὀνίᾱς , ἀνία grief fem acc pl (aeolic) ὀνίᾱς , ἀνία grief fem gen sg (attic doric aeolic) ὀνίᾱς , ὄνιος useful fem acc pl ὀνίᾱς , ὄνιος useful fem gen sg (attic doric aeolic) ὀνίᾱς , ὀνίας scarus masc acc pl ὀνίᾱς , ὀνίας scarus masc nom sg …
4ὄνιον — neut nom/voc/acc sg ὄνιος useful masc acc sg ὄνιος useful neut nom/voc/acc sg …
5Arianer — (Kirchgesch.), Anhänger des Arius (s.d.). 318 gerieth Arius mit seinem Bischof Alexander, welcher den Satz vertheidigte, in der Dreieinigkeit sei auch eine Einigkeit, in Streit. Arius sprach dem Sohn die Einheit des Wesens ab, aus dem Wesen… …
6JONIUM Mare dicitur — non quod Ioniam allnit, sed quodinter Siciliam et Graeciam interfusum, Macedoniam, Epirum, Achaiam et Peloponnesum ad Occid. attingit; il mar Gionio diony s. idem facit cum Hadriatico mari v. 92. Κεῖθεν δ᾿ εὐρυνθεῖσα τιταίνεται Α᾿δρΐας ἅλμη Πρὸς… …
7όνειος — (I) α, ο (Α όνειος, εία, ον) [όνος] αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον όνο, γαιδουρήσιος, ή αυτός που προέρχεται από όνο («ὄνειος ἀσκός», Πολ.) αρχ. 1. το θηλ. ως ουσ. ἡ ὀνεία α) δέρμα, δορά όνου β) ασκός κατασκευασμένος από δέρμα όνου 2. φρ.… …
8Ἰόνιος — Ἰ̱όνιος , Ἰόνιος of masc nom sg …
9ὀνίαις — ἀνία grief fem dat pl (aeolic) ὄνιος useful fem dat pl ὀνίας scarus masc dat pl …
10ὀνίαισι — ἀνία grief fem dat pl (epic ionic aeolic) ὄνιος useful fem dat pl (epic ionic aeolic) ὀνίας scarus masc dat pl (epic ionic aeolic) …
- 1
- 2