ψῡχο-πομπός
1πετροπομπός — όν, Μ 1. (για πολεμική μηχανή) αυτός που ρίχνει, που εκσφενδονίζει πέτρες («πετροπομποὺς ἀφέσεις») 2. το αρσ. ως ουσ. ὁ πετροπομπός πολεμική μηχανή που ρίχνει πέτρες. [ΕΤΥΜΟΛ. < πέτρα + πομπός (< πέμπω), πρβλ. ψυχο πομπός] …
