ψόθος
1ψόθος — masc nom sg …
2ψόθος — (I) και ψοῑθος, ὁ, Α 1. (κατά το λεξ. Σούδα) α) αιθάλη, καπνός β) ρύπος, ακαθαρσία 2. (μόνον ο τ. ψοῑθος) (κατά το Μέγα Ετυμολογικόν, τον Φώτ. και το λεξ. Σούδα) σποδός. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. συνδέεται με το επιφώνημα ψό* και εμφανίζει το ίδιο δασύ… …
3ψόθον — ψόθος masc acc sg …
4ψόθου — ψόθος masc gen sg …
5ψό — ΜΑ επιφώνημα που δήλωνε αηδία, αποστροφή ή αγανάκτηση αρχ. ποιμενικό επίφθεγμα. [ΕΤΥΜΟΛ. Επιφώνημα δηλωτικό αηδίας, αγανάκτησης, αποδοκιμασίας, που χρησιμοποιήθηκε στον σχηματισμό πολλών τ. με σημ. «ψώρα, ακαθαρσία, αιθάλη» (πρβλ. ψώα, ψόλος,… …
6ψοίθος — ὁ, Α βλ. ψόθος (Ι) …
7ψοθάλλω — Α (κατά τον Ησύχ.) παράγω υπόκωφο θόρυβο, ψοφῶ* (Ι). [ΕΤΥΜΟΛ. Το ρ. συνδέεται με το επιφώνημα ψό* και τον τ. ψόθος (ΙΙ) «θόρυβος» και έχει σχηματιστεί με ένθημα αλ και ενεστ. επίθημα jω (πρβλ. ψαθ άλ λω)] …
8ψοθόκη — Α (κατά τον Ηρωδιαν.) «ακαθαρσία». [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. συνδέεται με τη λ. ψόθος (Ι)] …
9ψοθώ — έω, Α [ψόθος (II)] παράγω θόρυβο, ψοφῶ* (Ι) …
10ψοθώα — ἡ, ΜΑ ακαθαρσία. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. συνδέεται με τη λ. ψόθος (Ι)] …
- 1
- 2