χᾰρακτήρ
51Les Caractères (Théophraste) — Pour les articles homonymes, voir Caractère.  Ne doit pas être confondu avec Les Caractères. Les Caractères (en grec ancien δεισδαιμονια / Êthikoì Kharaktếres) sont une œuvre du philosophe péripatéticien …
52Характерный актёр — и Характерная актриса (англ. Character actor, фр. caractère от греч. χαρακτήρ  отпечаток, своеобразие[1])  актёр, исполняющий роли, отмеченные ярко выраженным сословным, бытовым, внешним своеобразием[1][2] …
53Ипостасное соединение — Преображение Господне  …
54ASIA Proconsularis — erat Asiae minoris pars citerior, h. e. Asia cis Halym et montem Taurum, in qua Lydia, Ionia, Caria, Mysia, Phrygia minor, et Hellespontus. Hanc pronin appellatione τῆς ἰδίως Α᾿σίας,, Asiae proprie dictae, solam intellexit Ptolemaeus; quia… …
55FORMA — apud Trebell. Poll. in Victoria, Cusi sunt eius nummi quorum hodieque forma exstat apud Treviros: τύπος est seu signaculum archetypum, quo nummi formantur; Βουλλωτήριον recentiores Graeci dixêre. Alibi, est nummi χαρακτὴρ, Latinis quoqueve Figura …
56HYPOSTASIS — Graece Υ῾πόςτασις, vox in Eccl. Dei frequens: In Symbolo Athanasii occurrit, de Persona, praeeunte Scripturâ, Hebr. c. 1. v. 3. Ubi Christus dicitur χαρακτὴρ τῆς ὑποςτάσεως τȏυ πατρὸς, Character subsistentiae (i. e. personae) Partis, q. d. imago… …
57PERSONA — I. PERSONA Graecis πρόσωπον, apud horum vetustissimos, non ἀξίωμα vel ἀξιωματικὸν, dignitatem, vel bominem in dignitate constitutum, signi ficavit, ut quidem voluit Ios. Scaliger, qui Decanos Astrorum πρόσωπα propterea dictos contendit; Sed… …
58VULTUS — a volo, quasi voltus. Ita enim de discrimine faciei et vultus, Laur. Valla, l. 4. c. 13. Facies magis ad corpus: vultus magis ad voluntatem refertur: unde descendit. Itaque dicimus, iratô et maestô vultu potius, quam facie. Et Iul. Caes. Scaliger …
59-τήρας — τήρ, ΝΜΑ παραγωγική κατάλ. ονομάτων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, η οποία, όπως και η κατάλ. τωρ, χρησιμοποιήθηκε για να δηλώσει τον δράστη ενέργειας. Οι δύο αυτές καταλήξεις ανάγονται στην ΙΕ κατάληξη * ter (πρβλ. και αρχ. ινδ. pi tā, λατ. pa …
60επιστολικός — ή, ό (AM ἐπιστολικός, ή, όν) [επιστολή] 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην επιστολή 2. ο κατάλληλος για επιστολή, χρήσιμος για αλληλογραφία («επιστολικός χάρτης») 3. εκείνος που έχει ύφος το οποίο ταιριάζει σε επιστολή («επιστολικό ύφος»,… …
