χρῡσεο-πήνητος

  • 1χρυσοπήνητος — και χρυσοπήνιτος, ον, ΜΑ υφασμένος με χρυσό νήμα. [ΕΤΥΜΟΛ. < χρυσ(ο) * / χρυσεο + πήνητος (< πηνῶμαι < πήνη «νήμα, ύφασμα»)] …

    Dictionary of Greek