φᾰνερός

  • 61εναπόδεικτος — ἐναπόδεικτος, ον (Α) αυτός που γίνεται φανερός με αποδείξεις, αποδεδειγμένος, σαφής, φανερός, εναργής («τὰς ἐναποδείκτους τοῡ δεσπότου φωνάς», Αθανάσ.). επίρρ... ἐναποδείκτως αποδεδειγμένως, σαφώς, φανερά …

    Dictionary of Greek

  • 62επιφανής — Τιμητικός τίτλος. Το υπερθετικό του ε., επιφανέστατος ή νοβελίσιμος, καθιερώθηκε ως τιμητικός τίτλος κατά τον 3o αι. μ.Χ., κυρίως ως επίθετο του τίτλου καίσαρ. Τον τίτλο του ε. μεταβίβαζαν οι αυτοκράτορες στους γιους τους και, αργότερα, το… …

    Dictionary of Greek

  • 63ευδείελος — εὐδείελος, ον (Α) 1. εύδηλος, φανερός, αυτός που φαίνεται καθαρά από μακριά («ἦ πού τις νήσων εὐδείελος», Ομ. Οδ.) 2. ο εκτεθειμένος στον ήλιο, ο ευήλιος («εὐδείελος χθὼν Ἰαολκοῡ», Πίνδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + δείελος. Η σημασία τού ευδείελος… …

    Dictionary of Greek

  • 64εύδηλος — Παράλιος οικισμός (υψόμ. 20 μ., 461 κάτ.) της Ικαρίας. Βρίσκεται στην βόρεια ακτή του νησιού. Αποτελεί έδρα του ομώνυμου δήμου του νομού Σάμου. Φωτογραφία εποχής του Εύδηλου στην Ικαρία· ο οικισμός αναπτύχθηκε μόλις τις τελευταίες δεκαετίες, σε ό …

    Dictionary of Greek

  • 65κατάδηλος — η, ο (AM κατάδηλος, ον) ολοφάνερος, καταφανής αρχ. 1. (με τα ρ. γίγνομαι ή φαίνομαι) γίνομαι φανερός, ανακαλύπτομαι 2. (με το ρ. ποιώ) καθιστώ γνωστό. επίρρ... καταδήλως (AM καταδήλως) καταφανώς, ολοφάνερα. [ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α) * + δηλος (<… …

    Dictionary of Greek

  • 66μιμητισμός — Η ικανότητα πολλών ζώων και φυτών να παίρνουν μορφές, χρώματα, στάσεις, χαρακτηριστικά άλλων ειδών ή αντικειμένων του εξωτερικού περιβάλλοντος. Η μίμηση αυτή ενεργεί ως προστατευτικό καμουφλάρισμα, όταν συντελεί στην προστασία από τις επιθέσεις… …

    Dictionary of Greek

  • 67πασίδηλος — η, ο / πασίδηλος, ον, ΝΜΑ φανερός σε όλους, πασιφανής, ολοφάνερος νεοελλ. το ουδ. ως ουσ. το πασίδηλο διεθν. δίκ. γεγονός του οποίου η απόδειξη δεν απαιτείται ως εκ τής αναμφισβήτητης διαδόσεως του διεθνώς, στα όρια δεδομένου κράτους ή σε… …

    Dictionary of Greek

  • 68σύνδηλος — ον, Α εντελώς φανερός, ολοφάνερος. [ΕΤΥΜΟΛ. < συν * + δῆλος «φανερός» (πρβλ. κατά δηλος)] …

    Dictionary of Greek

  • 69υπόδηλος — ον, Α αυτός που είναι λίγο ή αρκετά φανερός. [ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο) * + δῆλος «φανερός»] …

    Dictionary of Greek

  • 70φανερολογία — ἡ, Μ φανερός, σαφής λόγος. [ΕΤΥΜΟΛ. < φανερός + λογία*] …

    Dictionary of Greek

Страницы