φλιά
1Φλία — Φλίᾱ , Φλίης masc nom/voc/acc dual Φλίης masc voc sg Φλίᾱ , Φλίης masc voc sg (attic) Φλίᾱ , Φλίης masc gen sg (doric aeolic) Φλίης masc nom sg (epic) …
2φλιά — φλῑά̱ , φλιά doorposts fem nom/voc/acc dual φλῑά̱ , φλιά doorposts fem nom/voc sg (attic doric aeolic) …
3φλιά — η το κατώφλι: Στεκόταν στη φλιά και δεν έμπαινε μέσα στο δωμάτιο …
Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
4φλιᾷ — φλῑᾷ , φλιά doorposts fem dat sg (attic doric aeolic) …
5φλιά — η, ΝΑ, και φλειά Α κατώφλι αρχ. 1. παραστάδα πόρτας 2. παραστάδα ονίσκου («φλιαί, τὰ ἐκατέρωθεν τοῡ βάθρου ὄρθια ξύλα, ἐν οἷς οἱ ἄξονες περιέχονται», Ερωτιαν.) 3. ανώφλι 4. (κατά τον Ησύχ.) «φλιή, πρόθυρον». [ΕΤΥΜΟΛ. Τεχνικός όρος άγνωστης ετυμολ …
6Φλίας — Φλίᾱς , Φλίης masc acc pl Φλίᾱς , Φλίης masc nom sg (attic epic doric aeolic) …
7φλειός — ὁ, Α η φλιά. [ΕΤΥΜΟΛ. Άλλος τ. τής λ. φλιά* / φλειά με αλλαγή γένους κατά τα αρσ.] …
8порог — род. п. ога, укр. порiг, род. п. порогу, др. русск. порогъ, ст. слав. прагъ φλιά (Супр., Клоц.), болг. праг(ът), сербохорв. пра̏г, словен. pràg, род. п. praga, чеш. prah, слвц. рrаh, польск. prog, род. п. progu, в. луж. рrоh, н. луж. рrоg, полаб …
9ανώφλι — το (Μ ἀνώφλιον) το επάνω μέρος της πόρτας, φτιαγμένο από ξύλο, πέτρα ή άλλο υλικό, το υπέρθυρο. [ΕΤΥΜΟΛ. < (μσν. ουσ.) ανώφλιον < άνω + φλιά «παραστάδα θύρας»] …
10καταφλιά — καταφλιά, ἡ (Α) φρ. «καταφλιὰ τῆς θύρας» η αίθουσα. [ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α) * + φλιά «ανώφλι»] …