-
1 φευγάτος
[фэвгатос] εκ. убегающий, уехавший, отсутствующий,Λεξικό Ελληνικά-ρωσική νέα (Греческо-русский новый словарь) > φευγάτος
-
2 беглый
επ.1. σκαστός, φευγάτος, δραπετεύσας, αποδράσας.ουσ. δραπέτης, φυγάς.2. ταλαντεύαμενος• αεικίνητος. || φευγαλέος, γρήγορος, πεταχτός.3. ελεύθερος, γρήγορος, γοργός απρόσκοπτος, ευχερής.εκφρ.- ые гласные – εξαφανιζόμενα και εμφανιζόμενα φωνήεντα: ονομ. лоб, γεν. лба, αιτ. лоб; беглый огонь συχνοί, σκόρπιοι πυροβολισμοί. -
3 отъезд
-а α.αναχώρηση (με μεταφ. μέσο).εκφρ.быть (находить(ся) в -е – λείπω, είμαι ταξίδι, είμαι φευγάτος. -
4 эксцентрик
-а α.ακροβάτης, σαλτιμπάγκος. || παλ. ο παράξενος, ο αλλόκοτος.-а α. (τεχ.) έκκεντρος, παράκεντρος, φευγάτος από το κέντρο.
См. также в других словарях:
φευγάτος — η, ο, Ν 1. αυτός που έχει ήδη φύγει, που έχει αναχωρήσει ή που απουσιάζει 2. φρ. «είναι φευγάτος» (με ειρωνική σημ.) ζει εκτός πραγματικότητας, ζει στον κόσμο του. [ΕΤΥΜΟΛ. < φεύγω + κατάλ. άτος (πρβλ. γεμ άτος, χορτ άτος)] … Dictionary of Greek
φευγάτος — η, ο που έχει πια φύγει, που έχει ήδη αναχωρήσει, που έφυγε, που διέφυγε: Της ερημιάς, της σκοτεινιάς, του γιου μου του φευγάτου (δημ. τραγ.) … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
γεμάτος — και γιομάτος, η, ο (Μ γεμάτος, η, ον) 1. πλήρης, μεστός από κάτι 2. (για πρόσωπα) ευτραφής 3. (για πράγματα) παχύς, πυκνός 4. (για χτυπήματα) ισχυρός, δυνατός («μια γροθιά γεμάτη», «γεμάτην κονταρέαν») 5. ολοκληρωμένος («χαρά γεμάτη») νεοελλ. 1.… … Dictionary of Greek
φευγατίζω — Ν [φευγάτος] διευκολύνω κάποιον να διαφύγει, φυγαδεύω … Dictionary of Greek
φεύγω — ΝΜΑ, και φεόγω Α 1. τρέπομαι σε φυγή, απομακρύνομαι γρήγορα κυρίως από φόβο ή επειδή μέ καταδιώκουν (α. «μόλις τόν είδε με το πιστόλι έφυγε» β. «βῆ φεύγων ἐπὶ πόντου», Ομ. Ιλ.) 2. αναχωρώ (α. «έφυγαν για ταξίδι τού μέλιτος» β. «Κῡρος μὲν τέθνηκεν … Dictionary of Greek
φρούδος — α, ο / φροῡδος, ούδη, ον, ΝΜΑ, θηλ. και ος Α μάταιος, ανώφελος, άχρηστος (α. «φρούδες ελπίδες» β. «λόγοι πρὸς αἰθέρα φροῡδοι», Ευρ.) μσν. φρ. «εἰς φροῡδον» σε καταστροφή, σε αφανισμό αρχ. 1. αυτός που έχει εξαφανιστεί, που έχει γίνει άφαντος 2.… … Dictionary of Greek
