φέρνω
101αντικομίζω — ἀντικομίζω (Α) φρ. «ἀντικομίζω λόγον» φέρνω την απάντηση …
102αντιλέγω — (AM ἀντιλέγω) φέρνω αντίρρηση, αντικρούω αυτά που έχουν λεχθεί μσν. 1. δικαιολογούμαι 2. αντικρούω, αποκρούω εχθρική επίθεση 3. δυσανασχετώ αρχ. μσν. 1. αντιτίθεμαι 2. αμφισβητώ 3. αρνούμαι, απορρίπτω 4. απαντώ αρχ. μσν. τα αντιλεγόμενα 1.… …
103αντιλογώ — κ. αντιλογιούμαι (Α ἀντιλογῶ έω Μ ἀντιλογοῡμαι) αντιλέγω, φέρνω αντίρρηση μσν. νεοελλ. ( λογώ κ. –γούμαι) δίνω απάντηση σε συζήτηση νεοελλ. ( ώ) 1. αλλάζω γνώμη 2. συγχύζω, ταράζω κάποιον αρχ. ( ῶ) αρνούμαι …
104αντιμιλώ — (Μ ἀντιμιλῶ, έω) 1. φέρνω αντίρρηση, αντιλέγω 2. μιλώ άπρεπα, αυθαδιάζω …
105αντιπαρεξάγω — ἀντιπαρεξάγω (Α) 1. εξάγω, οδηγώ στράτευμα εναντίον του εχθρού 2. επιτίθεμαι 3. φέρνω επιχειρήματα εναντίον κάποιου 4. συγκρίνω, παραλληλίζω …
106αντιπεριίστημι — ἀντιπεριίστημι (Α) 1. περιβάλλω και συμπιέζω από παντού 2. φέρνω, διαδίδω κάτι παντού 3. ( αμαι) α) συμπιέζομαι από παντού β) αντικαθίσταμαι από άλλη ουσία …
107αντιπροσφέρω — (Α ἀντιπροσφέρω) νεοελλ. ανταποδίδω προσφορά αρχ. φέρνω κι εγώ κάτι κοντά σε κάποιον …
108ανύω — ἀνύω κ. ἀνύτω ή ἁνύτω κ. ἄνυμι (Α) 1. εκτελώ, φέρνω σ ένα τέλος, επιτελώ («ἤνυτο δ ἔργον», Όμηρος «οὐδὲν ἤνυε», Ηρόδοτος) 2. κατορθώνω κάτι, πετυχαίνω κάτι που με συμφέρει 3. τελειώνω, καταναλίσκω, εξαφανίζω («ἐπεὶ δή σε φλὸξ ἤνυσεν» αφού σ… …
109απάγω — (AM ἀπάγω) [άγω] αρπάζω και κρατώ κάποιον αρχ. 1. οδηγώ μακριά και κρατώ («ἀπάγουσι βόας καὶ ἴφια μῆλα» κλέβουν βόδια και παχιά πρόβατα, Όμηρος) 2. αφαιρώ, μετακινώ («ἀπάγω τὸ ἱμάτιον τοῡ τραχήλου», Πλούταρχος) 3. οδηγώ μακριά, αποσύρω («ἀπάγω… …
110απαγγέλλω — (Α ἀπαγγέλλω κ. ιων. ἀπαγγελέω) νεοελλ. 1. διαβάζω ή εκφωνώ με έντεχνο ύφος ποίημα 2. (κυρίως σε δικαστήριο) διαβάζω, εκφωνώ («απάγγειλε την κατηγορία») αρχ. (για αγγελιαφόρο) 1. μεταφέρω ειδήσεις ή μηνύματα, αναγγέλλω, γνωστοποιώ 2. φρ. «πάλιν… …
