τὴν ψῆφον

  • 11επάγω — (AM ἐπάγω) [άγω] 1. άγω, οδηγώ εναντίον κάποιου 2. επιφέρω, προκαλώ 3. οδηγώ, παρασύρω («μᾱλλον πρὸς σκληρότητα ἐπάγεις τὴν ψυχήν μου») 4. καταφέρω χτύπημα μσν. επιβάλλω όρκο ή πρόστιμο αρχ. 1. οδηγώ στρατεύματα εναντίον τού εχθρού 2. προχωρώ,… …

    Dictionary of Greek

  • 12υφαρπάζω — ὑφαρπάζω ΝΑ, και ιων. τ. ὑπαρπάζω Α [ἁρπάζω] 1. αρπάζω κάτι επιτήδεια και κρυφά, λαθραία, υποκλέπτω 2. μτφ. αποσπώ ή επιτυγχάνω κάτι από κάποιον με έντεχνο τρόπο χωρίς να τού δώσω χρόνο να αντιδράσει (α. «κατόρθωσε να υφαρπάσει τη συγκατάθεση τού …

    Dictionary of Greek

  • 13ALEAE lusus — cum ludo calculorum male a nonnullis confunditur, putantibus πεςςοὺς seu πεττοὺς Graecorum, Latinorum calculos esse. Calculorum enim lusus, idem cum Latruncuorum, apud Graecos Latinosque solis calculis peragebatur, nullis tesseris: quare Aleam… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 14ANTIGONUS — I. ANTIGONUS Alex andri praefectus, Lycaoniam cepit. Curt. l. 4. c. 1. quintum locum inter Chiliarchas, praemium fortitudinis ab Alexandro Magno, cum in Satrapene subsisteret, tulit. Curt. l. 5. c. 2. II. ANTIGONUS Statuarii nomen, Plin. l. 34. c …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 15BALLUCA — est χρύσαμμος, ut Tribonianus exposuit, i. e. aurosa arena, quae recense terra effosa est, seu ramenta auri minutiora, nondum excocta, Pollux την` χρυσίσα ψάμμον vocat. Cuiacius l. 1. Cod. de Metallar. et metallis. l. 11. Meminit eius Cod.… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 16DIVUS — dicebatur in uno latere Tabulae lusoriae locus, cui opponebatur Antigonus. Agath. μούναδα δ᾿ ἄλλην Ψῆφον τὴν πυμάτην ἀμφιέπεσκε Δίβος. Et paulo post, Δίζυγες Α᾿ντίγονον διεκόϚμεον Ubi δίβος Latinum nomen est, divus: quo Impp. Rom. post mortem… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 17NUNDINAE — Feriae erant apud Romanos publicae, paganorum, i. e. rusticorum, quibus conveniebant, engotiis propriis vel mercibus provisuri, Macrob. Saturnal. l. 1. c. 16. Unde Sextus Pom. Nundmas, inquit, seriarum diem esse voluerunt antiqui, ut rustici… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 18καταπειράζω — (Α) (επιτ. τ. τού πειράζω*) 1. καταβάλλω προσπάθεια, επιχειρώ δοκιμαστικά, δοκιμάζω επίμονα, προσπαθώ να αποκτήσω («τὴν ὑμετέραν ψῆφον καταπειράσοντες», Λυσ.) 2. δοκιμάζω να προσβάλω, να κατακτήσω κάτι («καὶ καταπειράζειν τῶν πολεμίων», Πολύβ.).… …

    Dictionary of Greek