τὰ ἐξ ἀνθρώπων πράγματα

  • 61ανάποδος — η, ο 1. αυτός που είναι τοποθετημένος με την κορυφή κάτω και τη βάση επάνω, ανεστραμμένος, αντεστραμμένος 2. αυτός που συμβαίνει αντίθετα από την επιθυμία κάποιου, αντίθετος, αντίξοος, δυσμενής 3. ο μη πρόσφορος για χρήση, μη άνετος, άβολος 4.… …

    Dictionary of Greek

  • 62ανθρωποκτόνος — (I) ἀνθρωποκτόνος, ον (Α) «ἀνθρωποκτόνος βορά» (Ευριπ.) το να σκοτώνει κανείς ανθρώπους και να τους τρώει. (II) α, ο (AM ἀνθρωποκτόνος, ον) αυτός που φονεύει, που σκοτώνει ανθρώπους, δολοφόνος νεοελλ. (για πράγματα) αυτός που προκαλεί τον θάνατο… …

    Dictionary of Greek

  • 63γαστρονομία — Η τέχνη της παρασκευής των φαγητών έτσι που να γίνονται νόστιμα και ορεκτικά. Ο άνθρωπος της παλαιολιθικής εποχής, επειδή δεν είχε ανακαλύψει ακόμα τη φωτιά, ήταν υποχρεωμένος να τρέφεται με ωμά κρέατα και καρπούς· επομένως η πρώτη στοιχειώδης… …

    Dictionary of Greek

  • 64εμπόριο — Οικονομική ασχολία η οποία, μέσω πράξεων αγοραπωλησίας, μεταβιβάζει τα αγαθά των παραγωγών στους καταναλωτές (ή άλλους παραγωγούς) στην ποσότητα, στον τόπο και στη στιγμή που χρειάζονται. Βασική είναι η διάκριση ανάμεσα σε εσωτερικό και σε… …

    Dictionary of Greek

  • 65ετερόκλητος — η, ο (Μ ἑτερόκλητον, τὸ) νεοελλ. 1. (για όμιλο ανθρώπων) αυτός που αποτελείται από πρόσωπα διαφορετικής προέλευσης, από άτομα ανόμοια μεταξύ τους κατά την κοινωνική τάξη, την εμφάνιση κ.λπ. («ετερόκλητο πλήθος») 2. (για πράγματα) ανομοιογενής… …

    Dictionary of Greek

  • 66θεοδόσιος — I Όνομα αυτοκρατόρων του Βυζαντίου. 1. Θ. ο Μέγας (Ισπανία 346 – Μιλάνο 395). Αυτοκράτορας της Ανατολικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας (379 395) και μετά το 388 και της Δυτικής. Στην Ανατολή διαδέχθηκε τον Βαλέντιο –που βρήκε τραγικό τέλος στην… …

    Dictionary of Greek

  • 67κίνημα — τὸ (ΑΜ κίνημα, Μ και κίνημαν) [κινώ] 1. η ενέργεια και το αποτέλεσμα τού κινώ, η κίνηση 2. σκίρτημα, ερεθισμός, διέγερση (α. «σαν τα κινήματα τής φαντασίας που ζωγραφίζουνε την ευτυχία», Σολωμ. β. «τὰ μὲν γὰρ τοῡ νοὸς κινήματα»., Σαθ. γ.… …

    Dictionary of Greek

  • 68καλαμπαλίκι — το 1. συρροή πλήθους ανθρώπων που θορυβούν, οχλαγωγία 2. σωρός διαφόρων όχι πολύτιμων πραγμάτων, ιδίως οικιακών, τα πράγματα τού νοικοκυριού 3. μτφ. στον πληθ. τα καλαμπαλίκια οι όρχεις. [ΕΤΥΜΟΛ. < τουρκ. kalabalik «πλήθος»] …

    Dictionary of Greek

  • 69κινηματογράφος — Μέσο έκφρασης και παρουσίασης, το οποίο χρησιμοποιεί την τεχνική της αποτύπωσης ακίνητων εικόνων σε φιλμ και της προβολής τους σε οθόνη, μέσω τεχνικών διαδικασιών, οι οποίες δημιουργούν την ψευδαίσθηση της κίνησης. Τα κύριαφαινόμενα που συντελούν …

    Dictionary of Greek

  • 70κοινοκτημοσύνη — Συλλογική ιδιοκτησία δύο ή περισσότερων ατόμων στα περιουσιακά αγαθά. Ως κοινοτική ιδιοκτησία, ίσχυσε στους πρωτόγονους λαούς (φυλές), όπου ήταν κοινή η εδαφική περιοχή της φυλής. Καθώς όμως αναπτύχθηκαν οι οικονομικές τεχνικές και αναγνωρίστηκαν …

    Dictionary of Greek