τραχηλό-σῑμος

  • 1σιμοτράχηλος — ον, Μ αυτός που έχει τράχηλο κυρτό προς τα εμπρός ώστε το πρόσωπό του να είναι σηκωμένο προς τα επάνω. [ΕΤΥΜΟΛ. < σιμός «πλακουτσομύτης, ανωφερής» + τράχηλος (πρβλ. σκληρο τράχηλος)] …

    Dictionary of Greek