το ψαλίδι

  • 31νομισματοκοπείο — Ίδρυμα όπου κατασκευάζονται τα νομίσματα ή απευθείας από το κράτος ή για λογαριασμό του και υπό τον έλεγχό του. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι για την κοπή των νομισμάτων ήταν το χύσιμο και η σφυρηλάτηση. Το χύσιμο χρησιμοποιούσαν… …

    Dictionary of Greek

  • 32ονυχιστήριο — το (Α ὀνυχιστήριον και ὀνυστήριον) μικρό μαχαίρι ή ψαλίδι που χρησιμοποιείται για το κόψιμο τών οπλών τών οπληφόρων κατοικίδιων. [ΕΤΥΜΟΛ. < ὀνυχίζω + επίθημα τήριον (πρβλ. καθαρισ τήριον)] …

    Dictionary of Greek

  • 33ονυχοκόπτης — ο ειδικό ψαλίδι κοπής τών νυχιών, νυχοκόπτης. [ΕΤΥΜΟΛ. < όνυχας (Ι) + κόπτης (< κόπτω), βλ. νυχο κόπτης] …

    Dictionary of Greek

  • 34παραψαλιδίζω — 1. κάνω λαθεμένη, ακούσια κίνηση με το ψαλίδι καθώς κόβω το ύφασμα 2. ψαλιδίζω, περικόπτω περισσότερο από οσο πρέπει. [ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α) * + ψαλιδίζω] …

    Dictionary of Greek

  • 35παραψαλιστής — ὁ, Μ αυτός που κιβδηλεύει νόμισμα κόβοντας ένα μέρος του. [ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α) * + ψαλίζω «κόβω με ψαλίδι»] …

    Dictionary of Greek

  • 36πρόχειρος — η, ο / πρόχειρος, ον, ΝΜΑ 1. αυτός που βρίσκεται μπροστά, δίπλα ή κοντά στα χέρια κάποιου, αυτός τον οποίο μπορεί κανείς εύκολα να πιάσει και να χρησιμοποιήσει (α. «δώσε μου το ψαλίδι, αν το έχεις πρόχειρο» β. «ἔβαλλον λίθοις καί... ἀκοντίοις, ὡς …

    Dictionary of Greek

  • 37στομώνω — στομῶ, όω, ΝΜΑ [στόμα] βυθίζω πυρακτωμένο εργαλείο από σίδηρο σε νερό για να γίνει ανθεκτικότερο ή καλύπτω τις ακμές του με χάλυβα, κν. βάφω (α. «στομώνω την αξίνα» β. «ἔγχος ἐστομωμένον», επιγρ.) νεοελλ. 1. (αμτβ.) γίνομαι αμβλύτερος, λιγότερο… …

    Dictionary of Greek

  • 38συλόνυξ — υχος, ό, ἡ, Α (για ψαλίδι) αυτός που κόβει τα νύχια («στόνυχες συλόνυχες» ψαλίδια για τα νύχια, Ανθ. Παλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < σῦλον «λεία, λάφυρο» + ὄνυξ, υχος»νύχι»] …

    Dictionary of Greek

  • 39τροχίζω — ΝΜΑ, και τρουχίζω και τροχάω Ν νεοελλ. 1. ακονίζω κοπτικό εργαλείο, μαχαίρι ή ψαλίδι, με τον ακονιστικό τροχό ή με την ακόνη («παν να τροχίσουν τα σπαθιά, να πλύνουν τα τουφέκια», δημ. τραγούδι) 2. ιατρ. καθαρίζω και λειαίνω δόντι με τον τροχό 3 …

    Dictionary of Greek

  • 40φορφικούλη — η, Ν ζωολ. γένος δερμόπτερων εντόμων, με γνωστότερο είδος στην Ελλάδα την ωτική φορφικούλη, κν. ψαλίδα. [ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. forficula < λατ. forficula, υποκορ. τού forfex, icis «ψαλίδι»] …

    Dictionary of Greek