τετράποδος

  • 11τετράορος — και συνηρ. τ. τέτρωρος, ον, ΜΑ 1. το ουδ. ως ουσ. το τέτρωρον α) τέσσερεις ίπποι συνεζευγμένοι β) η άνω επιφάνεια τού αστραγάλου 2. φρ. α) «τετράοροι ἵπποι» τέσσερεις ίπποι συνεζευγμένοι β) «τετράορον ἅρμα» το τέθριππο αρχ. τετράποδος («ὑψίκερω… …

    Dictionary of Greek

  • 12τετράπεζος — ον, Α αυτός που έχει τέσσερα πόδια, τετράποδος. [ΕΤΥΜΟΛ. < τετρ(α) * + πεζος (< πέζα* < *πεδjα, δωρ. τ. τής λ. πούς), πρβλ. ἑξά πεζος] …

    Dictionary of Greek

  • 13τετράποδα — τα, ΝΜΑ βλ. τετράποδος …

    Dictionary of Greek

  • 14τετράποδο — το, ΝΜΑ βλ. τετράποδος …

    Dictionary of Greek

  • 15τετράπους — ουν, ΝΜΑ, και ποιητ. τ. τέτραπος και κρητ. τ. τετράπος, ον, Α 1. αυτός που έχει τέσσερα πόδια, τετράποδος 2. αυτός που έχει μήκος ή έκταση τεσσάρων ποδών («ὧν ἕκαστον ἴσον τούτῳ ἐστὶ τῷ τετράποδι», Πλάτ.) αρχ. 1. το ουδ. ως ουσ. τὸ τετράπουν ζώο… …

    Dictionary of Greek

  • 16τετραβάμων — ον, Α τετράποδος («τετραβάμονες ἵπποι», Ευρ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < τετρ(α) * + βάμων (< βαίνω), πρβλ. τριτο βάμων] …

    Dictionary of Greek

  • 17tetrapod — TETRAPÓD1, tetrapoduri, s.n. Piedestal cu patru picioare, pe care se aşază evanghelia sau diferite obiecte de cult. – Din ngr. tetrápodos. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  TETRAPÓD2, Ă, tetrapozi, de, adj. (Despre animale;… …

    Dicționar Român

Страницы
  • 1
  • 2