πυρδᾰής
1πυρδαής — burning with fire masc/fem nom sg …
2πυρδαής — ές, Α (για την Αλθαία που καίει τον μοιραίο δαυλό τού Μελεάγρου) αυτός που καίει κάτι στη φωτιά, εμπρηστικός. [ΕΤΥΜΟΛ. < πῦρ + δαής (< δάος < δαίω «ανάβω, καίω»), πρβλ. ημι δαής] …
3πυρδαῆ — πυρδαής burning with fire neut nom/voc/acc pl (attic epic doric) πυρδαής burning with fire masc/fem/neut nom/voc/acc dual (doric aeolic) πυρδαής burning with fire masc/fem acc sg (attic epic doric) …
4πυρ — Bλ. λ. φωτιά. * * * το / πῡρ, πληθ. πυρά, ΝΜΑ, και πύυρ και ποιητ. τ. πύϊρ Α 1. ταυτόχρονη παραγωγή θερμότητας και φλόγας, η οποία προέρχεται από την καύση ορισμένων σωμάτων, φωτιά 2. φρ. «Πυρ άγιον» το άσβεστο πυρ στο θυσιαστήριο τών… …