προσθεν
1πρόσθεν — before indeclform (adverb) …
2πρόσθεν — και δωρ. και αιολ. τ. πρόσθα και δωρ. τ. πρόθεν, πρόθθα και πρόστα Α Α (ως πρόθ. με γενική) Ι. τοπ. 1. μπροστά από κάποιον ή από κάτι (α. «νῆσος... πρόσθε Σαλαμῑνος τόπων», Αισχύλ.) β. «στῆ δὲ πρόσθ αὐτοῑο», Ομ. Ιλ.) 2. για κάποιον ή για κάτι,… …
3προσθέν — προστίθημι put to aor part act neut nom/voc/acc sg …
4πρόσθα — πρόσθεν before doric aeolic (indeclform adverb) πρόσθᾱ , πρόσθη fem nom/voc/acc dual πρόσθᾱ , πρόσθη fem nom/voc sg (doric aeolic) …
5πρόσθε — πρόσθεν before ionic (poetic indeclform adverb) …
6κατάπροσθεν — (Α) επίρρ. επιγρ. εντελώς μπροστά, κατάμπροστα. [ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α) * + προσθεν (< πρόσθεν «μπροστά»), πρβλ. έμ προσθεν, επί προσθεν] …
7Heraclitus — Heraklit in der Gestalt Michelangelos, Detailansicht aus Raphaels Die Schule von Athen (1510–1511), Fresko in der Stanza della Segnatura (Vatikan) Heraklit von Ephesos (griechisch …
8Herakleitos — Heraklit in der Gestalt Michelangelos, Detailansicht aus Raphaels Die Schule von Athen (1510–1511), Fresko in der Stanza della Segnatura (Vatikan) Heraklit von Ephesos (griechisch …
9Heraklit von Ephesos — Heraklit in der Gestalt Michelangelos, Detailansicht aus Raphaels Die Schule von Athen (1510–1511), Fresko in der Stanza della Segnatura (Vatikan) Heraklit von Ephesos (griechisch …
10πριν — ΝΜΑ, πρι Ν, δωρ. τ. πράν και, μόνον μία φορά, πρείν Α 1. (ως επίρρ. με χρον. σημ.) α) σε προγενέστερο χρόνο, σε χρόνο προηγούμενο ορισμένου γεγονότος ή περιστατικού, το οποίο είτε συνέβη είτε πρόκειται να συμβεί, προηγουμένως, πρωτύτερα (α. «δεν… …
