παλαί-χθων

  • 1παλαίχθων — παλαίχθων, ονος, ὁ, ἡ (Α) αυτός που κατοικεί κάπου για πολύ χρόνο, παλιός κάτοικος περιοχής ή χώρας («παλαίχθων δῆμος Ἀθηναίων», Αισχίν.). [ΕΤΥΜΟΛ. < πάλαι + χθών, χθονός (πρβλ. αυτό χθων)] …

    Dictionary of Greek