παλαίω

  • 111διαπαλαίω — (Α) [παλαίω] αγωνίζομαι συνεχώς, παλεύω …

    Dictionary of Greek

  • 112επιρράπτω — (Α ἐπιρράπτω) ράβω κάτι πάνω σε άλλο, προσθέτω με ραφή, μπαλώνω («οὐδεὶς ἐπίβλημα ῥάκους ἀγνάφου ἐπιρράπτει ἐπὶ ἱματίῳ παλαιῷ», ΚΔ) αρχ. 1. ράβω μέσα σε κάτι («Ζεύς... Διόνυσον ἐπέρραφεν ἄρσενι μηρῷ», Νόνν.) 2. συρράπτω, συνδέω …

    Dictionary of Greek

  • 113ευκαταπάλαιστος — εὐκαταπάλαιστος, ον (Α) αυτός που καταβάλλεται εύκολα στην πάλη. [ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + κατα παλαιστος (< κατα παλαίω), πρβλ. α κατα πάλαιστος] …

    Dictionary of Greek

  • 114καταπαλαίω — (AM) 1. καταβάλλω, κατατροπώνω, νικώ κάποιον σε πάλη 2. μτφ. επιβάλλομαι σε κάποιον, υπερνικώ κάποιον ή κάτι, αντικρούω («οἱ λόγοι καταπαλαίουσιν λόγους», Ευρ.) 3. ξεπουλώ κάτι, τό «ξεκάνω», τό διασκορπίζω. [ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α) * + παλαίω… …

    Dictionary of Greek

  • 115πάλαιμι — (Α) (αιολ. τ.) βλ. παλαίω …

    Dictionary of Greek

  • 116πάλαισις — πάλαισις, ἡ (Α) [παλαίω] αγώνας, πάλη …

    Dictionary of Greek

  • 117πάλαισμα — το (Α πάλαισμα) [παλαίω] τέχνασμα παλαιστή που γίνεται με σκοπό να προκαλέσει την πτώση τού αντιπάλου, παλαιστικό κόλπο αρχ. 1. δόλος 2. τέχνασμα («πάλαισμα τοῡτ ἐστὶ δικαστηρίου», Αισχίν.) 3. πόλεμος 4. κάθε μορφή αγώνα 5. στον πληθ. τὰ… …

    Dictionary of Greek

  • 118πάλη — Αγώνισμα σώμα με σώμα ανάμεσα σε δύο άτομα που προσπαθούν να καταρρίψουν το ένα το άλλο. Μεταφορικά ονομάζεται και η μάχη μεταξύ στρατευμάτων (μάχη πυροβολικού), καθώς και η προσπάθεια υπερνίκησης αντίθετων δυνάμεων ή εμποδίων (πάλη των τάξεων,… …

    Dictionary of Greek

  • 119παλαίστρα — Χώρος όπου υπήρχαν οι απαραίτητες εγκαταστάσεις για τα αγωνίσματα πάλης. H αρχαία ελληνική π., που συχνά αποτελούσε τμήμα του γυμνασίου (γυμναστηρίου), απαρτιζόταν από ένα περιστύλιο που περιέκλειε έναν τετράγωνο ή ορθογώνιο αμμοστρωμένο χώρο,… …

    Dictionary of Greek

  • 120παλαίωμα — παλαίωμα, τὸ (Α) [παλαιώ] η αρχαιότητα …

    Dictionary of Greek

Страницы