παλίνορσος
1παλίνορσος — παλίνορσος, ον (ΑΜ, Α και παλίνορτος, ον και αττ. τ. ουδ. παλίνορρον) αυτός που ορμά ή τινάζεται προς τα πίσω αρχ. 1. αυτός που υποτροπιάζει («ἤν ἡ νοῡσος παλίνορσος ὀφθῇ», Αρετ.) 2. αυτός που ορμά πάλι 3. (το ουδ. ως επίρρ.) α) παλίνορσον πάλι… …
2παλίνορσος — backwards masc/fem nom sg …
3παλίνορρον — παλίνορσος backwards masc/fem acc sg (attic) παλίνορσος backwards neut nom/voc/acc sg (attic) …
4παλίνορσον — παλίνορσος backwards masc/fem acc sg παλίνορσος backwards neut nom/voc/acc sg …
5παλίνορσα — παλίνορσος backwards neut nom/voc/acc pl …
6παλίνορσοι — παλίνορσος backwards masc/fem nom/voc pl …
7пятигуз — род. п. а ненадежный, непостоянный человек . Сложение из формы повел. накл. от пятить (см. пята) и гуз, т. е. пятящийся задом . Ср. греч. παλίνορσος пятящийся , (πάλιμ)πυγηδόν задом , франц. rесulеr отступать, пятиться : сul зад ; см. Френкель,… …
8πάλι — (ΑΜ πάλι και πάλιν) επίρρ. 1. (χρονικό) εκ νέου, ξανά, άλλη μια φορά (α. «πάλι με χρόνους με καιρούς, πάλι δικά μας θά ναι» β. «καὶ εἰσῆλθε πάλιν εἰς τὴν συναγωγήν», ΚΔ) 2. (τοπικό) πίσω (α. «θα σού δώσω πάλι όσα δανείστηκα» β. «πάλιν χώρει μηδ… …
9παλίνορτος — παλίνορτος, ον (Α) βλ. παλίνορσος …