παιπαλόεις
1παιπαλόεις — παιπαλόεις, εσσα, εν (Α) (επικ. τ.) 1. τραχύς, απότομος, απόκρημνος («ἐξ ὄρεος κατεβήσετο παιπαλόεντος», Ομ. Ιλ.) 2. (σχετικά με ορεινές οδούς ή ατραπούς) αυτός που έχει πολλές στροφές, ανώμαλος. [ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. παιπάλη] …
2παιπαλόεις — rugged masc nom sg …
3παιπαλόεν — παιπαλόεις rugged masc voc sg παιπαλόεις rugged neut nom/voc sg …
4παιπαλόεντα — παιπαλόεις rugged neut nom/voc/acc pl παιπαλόεις rugged masc acc sg …
5παιπαλοέντων — παιπαλόεις rugged masc/neut gen pl …
6παιπαλοέσσης — παιπαλόεις rugged fem gen sg (attic epic ionic) …
7παιπαλοέσσῃ — παιπαλόεις rugged fem dat sg (attic epic ionic) …
8παιπαλοέσσῃς — παιπαλόεις rugged fem dat pl (epic) …
9παιπαλόεντος — παιπαλόεις rugged masc/neut gen sg …
10παιπαλόεσσα — παιπαλόεις rugged fem nom/voc sg …
- 1
- 2