πάρορνῐς
1πάρορνις — όρνιθος, ὁ, ἡ, Α δυσοίωνος («ὁδοὺς ἀθύμους καὶ παρόρνιθας πόρους τιθέντες», Αισχύλ). [ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α) * + ὄρνις (πρβλ. δύσ ορνις)] …
2παρόρνιθας — πάρορνις having ill omens masc/fem acc pl …
3όρνιθα — Το θηλυκό του πετεινού. Πουλί του γένους αλέκτωρ (gallus), της οικογένειας των φασιανιδών. Βλ. λ. πετεινός. * * * η (ΑΜ ὄρνις, ιθος, δωρ. και ιων. τ. ὄρνιξ, ιχος, κρητ. τ. ὄννις, ὁ, ἡ) (το αρσ. πληθ. ως κύριο όν.) οι Όρνιθες τίτλος μιας από τις… …