ο πυροβόλο
31εμβόλευση — η η εισαγωγή βλήματος σε πυροβόλο όπλο με εμβολέα …
32εμπροσθογεμής — ές (για πυροβόλο όπλο) αυτός που γεμίζει από το στόμιο, από εμπρός …
33επίφρακτος — ο [επιφράσσω] 1. καλυμμένος από πάνω, σκεπαστός 2. ναυτ. φρ. α) «επίφρακτο πυροβολείο» το πυροβολείο πολεμικού πλοίου μεταξύ καταστρώματος και υποστρώματος β) «επίφρακτος δρόμων» είδος πολεμικού πλοίου που δεν διαθέτει πυροβόλο πάνω στο… …
34ημιαυτόματος — η, ο και ημιαυτοματικός, ή, ό (για μηχανήματα) αυτός που είναι κατά το ήμισυ αυτόματος, αυτός που λειτουργεί εν μέρει αυτόματα και εν μέρει με εξωτερική ενέργεια («ημιαυτόματο πυροβόλο») …
35ημιπύροφις — όφεως, η είδος παλαιού επιμήκους πυροβόλου που έβαλλε σφαιρικά βλήματα. [ΕΤΥΜΟΛ. < ημι * + πύροφις «πυροβόλο όπλο»] …
36καμάκι — Σύνεργο ψαρέματος με μία ή περισσότερες μυτερές αιχμές, που αποτελείται από ένα ακόντιο με πτερύγια στην άκρη, τα οποία το εμποδίζουν να βγει από το σώμα στο οποίο καρφώθηκε. Κατά κανόνα το κ. συγκρατείται με σχοινί από φυτικές ίνες για να… …
37κανονάκι — (I) το μικρό κανόνι, μικρό πυροβόλο. (II) το μουσ. είδος σαντουριού. [ΕΤΥΜΟΛ. < κανόνι (II) + υποκορ. κατάλ. άκι, πρβλ. τυρ άκι, ψωμ άκι] …
38κανονιοβολώ — ρίχνω βλήματα με πυροβόλο όπλο, ρίχνω κανονιές. [ΕΤΥΜΟΛ. Κανονι ο βολώ αντί τού αναμενομένου κανον ο βολώ < κανόνι (I) + βολώ (< βόλος < βάλλω), πρβλ. πετροβολώ, πυρο βολώ. Τελικά επεκράτησε ο τ. κανονιο ως α συνθετικό] …
39κανόνι — (I) το 1. πυροβόλο, τηλεβόλο 2. συνεκδ. βολή πυροβόλου, κανονίδι, κανονιά («τη νύχτα ακούστηκαν κανόνια») 3. φρ. α) «έριξε κανόνι» ή «έσκασε κανόνι» ή «βάρεσε κανόνι» αρνείται να πληρώσει, αδυνατεί ή δεν θέλει να ξοφλήσει τα χρέη του, κήρυξε… …
40κερματοβολώ — ρίχνω με παλαιού τύπου πυροβόλο πλοίου κερματοδέσμη* ή κερματοθήκη*. [ΕΤΥΜΟΛ. < κέρμα, τος + βολῶ (< βόλος < βόλος < βάλλω), πρβλ. λιθο βολώ, πυρο βολώ. Απόδοση στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. γαλλ. titer amitrailles. Η λ. μαρτυρείται από… …
