οἷος

  • 91NODUS — Brachiorum, apud Aur. Victorem Schotti, Et Commodum quidem primo occuliatius venenô petiere, annô Regni tertiô fere atque decimô: cuius vis frustrata per cibum, quô se casu repleverat; ccum tamen alvi dolorem causaretur, auctore Medicô, principe… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 92PELIAS — I. PELIAS Insul. circa Drepanum, nunc Colombana di Trapani Wolfio. II. PELIAS adis, Achillis hasta, quam nemo praeter Achillem ob magnitudinem vibrare poterat. Hanc a Pallade decorticatam et politam, a vulcano cuspidatam fuisse ferunt. Ovid. Met …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 93PISCINA — locus proprie in quo pisces. Et quidem Piscinae quales veteribus recentioribusque Romanis fuerint, indicat Varro de Re Rust. l. 3. c. 3. Quis (Maiorum nostrorum) habebat Piscinam, nisi dulem et in ea duntaxat squalos ac mugiles pisces? Quis… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 94THESAURUS Orchivus — in versu Naevii, Itaque postquam Orchivo traditus thesauro etc. monumentum est, seu sepulchrum hypogeum. Nempe Thesauri Templorum dicebantur, in quibus res sacrae vetustate collapsae reponebantur, erantque, in area Templi, structurâ et fornice… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 95TITYUS — Iovis filius ex Elara Orchomeni filia, quam cum Iuppiter compressislet, gravidamque reddidislet, veritus Iunonis indignationem, inter terrae viscera eam occoltavit; instante vero legitimô partus tempore, Elara mirae magnitudinis puerum enixa est …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 96ένας — (I) ἔνας και δωρ. τ. ἔνος (Α) την τρίτη ημέρα, μεθαύριο. (II) μία και μια, ένα και εις, μία, εν (AM εἷς, μία, ἕν, Μ και ἕνας, μία, ἕνα) 1. αριθμητικό που εκφράζει την έννοια τής μονάδας («εἷς βασιλεύς», Ομ.) 2. συχνά με έμφαση («πιστεύω εἰς ἕνα… …

    Dictionary of Greek

  • 97αλλώνιος — ἀλλώνιος, ον (Α) αιολικός τύπος αντί ἀλλοίος*. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. της λ. ἄλλος + αιολ. κατάλ. ώνιος, αντίστοιχη της οιος] …

    Dictionary of Greek

  • 98αμήχανος — η, ο (Α ἀμήχανος, ον) αυτός που βρίσκεται σε αμηχανία, που δεν ξέρει τί να κάνει αρχ. 1. αυτός που δεν έχει μέσα ή πόρους, ανίσχυρος, αδύνατος 2. ανίκανος, ανεπιτήδειος 3. αυτός που δεν παρέχει πόρους και συνεκδοχικά ανώφελος, άχρηστος 4.… …

    Dictionary of Greek

  • 99ανεμώλιος — ἀνεμώλιος, ον (Α) 1. (για πράγματα) μάταιος, ανώφελος, άχρηστος 2. (για πρόσωπα) άστατος, ανίκανος, ανόητος. [ΕΤΥΜΟΛ. < *ανεμώνιος < άνεμος + (επίθημα) ώνιος, με ανομοίωση ( ωλιος < ωνιος). Το επίθημα ώνιος είναι αιολικό καί ισοδυναμεί… …

    Dictionary of Greek

  • 100γεροία — γεροῑα, τα (Α) διηγήσεις ή άσματα τού παλιού καιρού. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. γεροία (πιθ. να πρέπει να αναγνωριστεί Fεροῑα) προέρχεται από ένα κύριο όνομα Γέρως (< γέρων), ως υστερογενής ονοματικός σχηματισμός κατά τα επίθετα σε οιος …

    Dictionary of Greek