μέγα ἠρίον

  • 1ηρίον — ἠρίον, το (Α) τάφος, τύμβος, μνημείο («ἔνθ ἄρ Άχιλλευς φράσσοιτο Πατρόκλῳ μέγα ἠρίον», Ομ. Ιλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < *ηρός + ιον (πρβλ. κηρίον < κηρός). Η συσχέτιση της λ. από τους αρχαίους με τη λ. έρα «γη» δεν είναι δυνατή, διότι στη φράση της… …

    Dictionary of Greek