μυξος
1μύξος — masc nom sg …
2μύξος — (I) μύξος, ὁ (Α) μύξων*. [ΕΤΥΜΟΛ. Υποχωρητ. σχηματισμός από τον τ. μύξων, κατά τα αρσ. σε ος (πρβλ. κόκκος κόκκων)]. (II) μύξος, ὁ (Α) (κατά το λεξ. Σούδα) «μυωξός» …
3μύξω — μύξος masc nom/voc/acc dual μύξος masc gen sg (doric aeolic) μύσσομαι blow the nose aor ind mp 2nd sg (homeric ionic) μύζω make the sound aor subj act 1st sg μύζω make the sound fut ind act 1st sg μύζω make the sound aor ind mid 2nd sg (homeric… …
4μύξους — μύξος masc acc pl …
5μύξων — μύξος masc gen pl μύξων grey mullet masc nom/voc sg μύζω make the sound fut part act masc nom sg μυξάω imperf ind act 3rd pl (homeric ionic) μυξάω imperf ind act 1st sg (homeric ionic) …
6κριόμυξος — κριόμυξος, ον (Α) αυτός που μοιάζει με μυξιασμένο κριάρι, ο βλάκας. [ΕΤΥΜΟΛ. < κριός + μυξος (< μύξα), πρβλ. βλεκέ μυξος, υπό μυξος] …
7MYXUS — quidam Cereris sacerdos, qui cum esset alazon et gloriosus, hinc Proverb. ortum; βαβαὶ μύξος, περὶ τῶ μεγαλαυχούντων: Ita nonnulli. Salmas. vero μύξος appellativum esse docet idemque significare, quod iactabundus et gloriosus: a μύξα, quod, idem… …
8πολύμυξος — ον, Α (για λύχνο) αυτός που έχει πολλά φιτίλια. [ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ * + μυξος (< μύξα «θρυαλλίδα τού λύχνου»), πρβλ. μονό μυξος] …
9υπόμυξος — ον, Α αυτός που έχει λίγη μύξα. [ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο) * + μυξος (< μύξα), πρβλ. πολύ μυξος] …
10ORDINARIUS — I. ORDINARIUS apud Sueton. de Rhetorib. c. 2. Ordinarium eum appellat, deridens ut inflatum ac levem et sordidum; ubi perperam vulgo legitur Hordearium, scurra est. Ita enim apud Veteres scurra dicebatur. Festus, Ordinarius homo scurra ac… …
- 1
- 2