μείλιον
1μείλιον — μείλιον, τὸ (Α) βλ. μείλια …
2μείλιον — neut nom/voc/acc sg …
3милый — мил, мила, мило, укр. милий, блр. мiлы, др. русск., ст. слав. милъ ἐλεεινός (Супр.), болг. мил милый, дорогой , сербохорв. ми̏о, ми̏ла, ми̏ло милый , словен. mȋɫ м., milа ж., чеш., слвц. mily милый, любимый, дорогой , польск., в. луж., н. луж.… …
4смило — приданое , только русск. цслав. смило, наряду со смѣино, смѣина – то же (Срезн. III, 443, 450). Сравнивают с греч. μείλιον, обычно мн. μείλια отрадные дары, приданое, украшения ; см. Прельвиц 286. Миклошич (Мi. ЕW 311) считает неясным …
5μίλι — Μονάδα μέτρησης μεγάλων αποστάσεων, με διάφορες τιμές για τη θάλασσα (διεθνές ναυτικό μ.) και για την ξηρά (αγγλικό μ.). Το διεθνές ναυτικό μ. καθορίστηκε με διεθνή σύμβαση του 1929 ακριβώς σε 1.852 μ. · το αγγλικό μ. (που χρησιμοποιείται στη… …
6μείλια — μείλια, τὰ (Α) 1. (για δώρα ή παιχνίδια) αυτά που προξενούν ευχαρίστηση στους ανθρώπους 2. προίκα («ἐγὼ δ ἐπὶ μείλια δώσω πολλὰ μάλ , ὅσο οὔ πώ τις ἐῇ ἐπέδωκε θυγατρί», Ομ. Ιλ.) 3. πολύτιμα αντικείμενα, κειμήλια 4. αφιερώματα που προσφέρονται από …
7μείλια — soothing things neut nom/voc/acc pl μείλιον neut nom/voc/acc pl …
