μαχῆς

  • 111αναβαθμίδα — η (Α ἀναβαθμίς) σκαλί, σκαλοπάτι νεοελλ. 1. μικρή φορητή σκάλα 2. Στρ. επικλινής επιχωμάτωση με την οποία ανεβάζουν στα οχυρώματα το πυροβόλο στη θέση μάχης. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἀνα * + βαθμίς] …

    Dictionary of Greek

  • 112αναγέννηση — I Χρονική περίοδος της ευρωπαϊκής ιστορίας, που ακολουθεί τον Μεσαίωνα.Με τον όρο Α. (ιταλ. Rinascimento, Rinascita Rinascenza,γαλλ. Renaisance), σε αντιδιαστολή προς τον Μεσαίωνα που θεωρείται περίοδος βαρβαρότητας, χαρακτηρίζεται ένα… …

    Dictionary of Greek

  • 113αναγνώριση — I (Λογ.). Λογοτεχνικό εύρημα, που συνήθως αποτελεί ισχυρό στοιχείο στην πλοκή ορισμένων μύθων και συναντάται συχνά στην πεζογραφία, την ποίηση και τον θεατρικό λόγο. Ειδικότερα, ο όρος αναφέρεται σε ανθρώπους που –αν και συνδέονται με ισχυρούς… …

    Dictionary of Greek

  • 114ανθίσταμαι — (AM ἀνθίσταμαι, αρχ. κ. ενεργ. ανθίστημι) 1. προβάλλω άμυνα, αντιστέκομαι, εναντιώνομαι, παίρνω θέση μάχης εναντίον κάποιου 2. εξακολουθώ να προβάλλω αντίσταση, βαστώ αρχ. ενεργ. 1. τοποθετώ, στήνω κάτι απέναντι σε κάτι άλλο 2. παραλληλίζω,… …

    Dictionary of Greek

  • 115αντιαρματικός — ή, ό (για όπλα) αυτός που μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον αρμάτων μάχης ή άλλων τεθωρακισμένων οχημάτων …

    Dictionary of Greek

  • 116απαράγγελτος — η, ο (Α ἀπαράγγελτος, ον) αυτός που δεν έχει παραγγελθεί, που γίνεται ή έρχεται χωρίς παραγγελία αρχ. 1. εκείνος που δεν έχει κηρυχθεί επίσημα, ο ακήρυκτος 2. (επίρρ., τως) χωρίς να δοθεί το σύνθημα της μάχης …

    Dictionary of Greek

  • 117αποβάτης — Εκείνος που στους αρχαίους ελληνικούς αγώνες είχε την ικανότητα να ανεβαίνει και να κατεβαίνει από το άλογό του ή το άρμα του, ενώ αυτό βρισκόταν σε κίνηση. To αγώνισμα των α. ήταν γνωστό στην αρχαία Ελλάδα από πολύ παλιά, κυρίως όμως γινόταν… …

    Dictionary of Greek

  • 118αρματαγωγό — το πολεμικό πλοίο, ειδικά κατασκευασμένο ώστε να μεταφέρει στο κύτος του και να αποβιβάζει από την πλώρη του άρματα μάχης …

    Dictionary of Greek

  • 119αρχείο — Στην αρχαιότητα ο όρος σήμαινε το μέρος όπου έδρευαν ή συνεδρίαζαν οι αρχές ή ακόμα και τις ίδιες τις αρχές (Αριστοτέλης). Αργότερα πήρε τη σημασία που έχει σήμερα, δηλαδή συλλογές δημόσιων ή ιδιωτικών εγγράφων καθώς και το μέρος όπου φυλάσσονται …

    Dictionary of Greek

  • 120ας — (πληθ. Άζεν, Asen). Περιληπτικό όνομα ομάδας γερμανικών θεοτήτων, με αρχηγό τον Οντίν, τον υπέρτατο θεό. Ο αριθμός τους ποικίλλει: 9, 12 ή 14. Κατά τη γερμανική μυθολογία, οι Άζεν είχαν κατορθώσει να επιβάλουν την εξουσία τους ύστερα από νικηφόρο …

    Dictionary of Greek

Страницы