μαθ-τ-

  • 111λαιμός — (Ανατ.). Το κυλινδρικό τμήμα του ανθρώπινου σώματος που ενώνει το κεφάλι με τον θώρακα. Ο σκελετός του αποτελείται από τους αυχενικούς σπονδύλους. Περιλαμβάνει πολλούς μυς και σημαντικές ανατομικές δομές, όπως τον λάρυγγα, το άνω μέρος της… …

    Dictionary of Greek

  • 112λείπω — (AM λείπω, Μ και λείβγω) 1. δεν υπάρχω, ελλείπω (α. «από το βιβλίο λείπουν τα πρώτα φύλλα» β. «λείπουσι δὲ [αἱ τρίχες] καὶ ῥέουσι κατὰ τὴν ἡλικίαν αἱ ἐκ τῆς κεφαλῆς καὶ μάλιστα καὶ πρῶται», Αριστοτ. γ. «λείπει μὲν οὐδ ἃ πρόσθεν εἴδομεν τὸ μὴ οὐ… …

    Dictionary of Greek

  • 113λημνίσκος — Η καμπύλη που χαρακτηρίζεται από το ότι το γινόμενο των αποστάσεων κάθε σημείου της από δύο ορισμένα σταθερά σημεία είναι επίσης σταθερό. Έστω xΟy ένα ορθοκανονικό σύστημα αναφοράς στο επίπεδο και δύο σταθερά σημεία του, τα F1 = ( α, 0), F2 = (α …

    Dictionary of Greek

  • 114λογάριθμος — Μαθηματική έννοια σχετική με τον εκθέτη δυνάμεως. Αν β είναι ένας θετικός αριθμός και α επίσης θετικός αριθμός, διάφορος του 1, αποδεικνύεται ότι υπάρχει ένας (και μόνον ένας) πραγματικός αριθμός y, τέτοιος ώστε να ισχύει: αy = β. Αυτός ο y… …

    Dictionary of Greek

  • 115λογισμός — (Μαθημ.). Όρος που συναντάται σε διάφορα πεδία των μαθηματικών: απειροστικός λ., διαφορικός λ., ολοκληρωτικός λ., αριθμητικός λ., διανυσματικός λ., από μνήμης λ., γραπτός λ., μηχανικός λ., λ. της λογικής κλπ. Ο όρος λ. χρησιμοποιήθηκε αρχικά για… …

    Dictionary of Greek

  • 116λύση — (Βιολ.). Η διάλυση, η ρήξη ή η καταστροφή των κυττάρων, των μικροοργανισμών ή των πολυκύτταρων οργανισμών γενικότερα, λόγω της επίδρασης διαφόρων φυσικών, χημικών ή βιολογικών παραγόντων. Η λ. των κυττάρων μερικές φορές παρουσιάζεται ως αυτόλυση …

    Dictionary of Greek

  • 117μάθη — μάθη, ἡ (Α) η μάθηση. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. μαθ τού μανθάνω (βλ. λ. μαθαίνω) + κατάλ. η] …

    Dictionary of Greek

  • 118μάθυιαι — (Α) (κατά τον Ησύχ.) «γνάθοι». [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. μαθ. (βλ. λ. μασῶμαι), ουσιαστικό σχηματισμένο κατά το πρότυπο τού θηλ. (σε υια) τής μτχ. τού παρακμ. (πρβλ. ἄγυια: ἄγω, ἄρπυια: ἁρπάζω)] …

    Dictionary of Greek

  • 119μαθεύομαι — γίνομαι γνωστός, διαδίδομαι («το νέο μαθεύτηκε αμέσως»). [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. μαθ τού μαθαίνω, κατά τα ρ. σε εύω / εύομαι] …

    Dictionary of Greek

  • 120μαθεύτρα — και μαθητεύτρα, η δασκάλα. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. μαθ τού μανθάνω (βλ. λ. μαθαίνω) + κατάλ. (εύ)τρα, αναλογικά με τα ον. που παράγονται από ρ. σε εύω (πρβλ. δουλεύ τρα)] …

    Dictionary of Greek