μέθοδ-ος
1έμποιος — ἔμποιος, ον (Α) αυτός που έχει ποιότητα («ώς ἔμποιος ἦν ἀνάρχως ή ὕλη», Μεθόδ.) …
2επτάμορφος — ἑπτάμορφος, ον (Μ) αυτός που εμφανίζεται με επτά διαφορετικές μορφές («τὸ πνεῡμα τῆς ἀληθείας τὸ ἑπτάμορφον», Μεθόδ.) …
3επτακέφαλος — ἑπτακέφαλος, ον (AM) με επτά κεφάλια («δράκοντες ἑπτακέφαλοι», Μεθόδ.) …
4πίπτω — ΝΜΑ και αιολ. τ. πίσσω Α ρίχνω τον εαυτό μου κάτω, πέφτω (α. «αὐτὸν πρηνέα δὸς πεσέειν», Ομ. Ιλ. β. «βάρβαροι γυναῑκες, οὕτως ἐκπεπληγμέναι φόβῳ πρὸς πέδῳ πεπτώκατ », Ευρ). νεοελλ. (η μτχ. αρσ. πληθ. αόρ. ως ουσ.) οι πεσόντες οι νεκροί σε πεδία… …
5παντευλόγητος — ον, Α ευλογημένος από όλους («παντευλόγητε κόρη», Μεθόδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < παντ(ο) * + εὐλογητός (< ευλογώ)] …
6παρεξαγωγή — ἡ, Α [παρεξάγω] 1. (για αθλητές ή για εχθρό) το να εξέρχεται κανείς και να βαδίζει εναντίον κάποιου («παροδεύων ἅμα τοῑς ἄλλοις παισὶν ἐν παρεξαγωγήῇ ὑπὸ τοῡ θεοῡ ἐκκεκρίσθαι [τὸν Ἀσκληπιόν]», Αρτεμίδ. Δαλδ.) 2. η εξαγωγή, το βγάλσιμο έξω («τῇ… …
7περιορίζω — ΝΜΑ [ορίζω] 1. θέτω όρια γύρω από κάτι, περικλείω κάτι μέσα σε όρια (α. «περιορίζεται σε φραγμένο χώρο» β. «ἄνευ τοῡ περιορίζοντος» χωρίς όριο, χωρίς σύνορο, Πλούτ.) 2. θέτω όρια, βάζω φραγμούς σε κάτι, μετριάζω (α. «περιορίζω τα έξοδά μου» β.… …
8περιχέω — και περιχεύω ΝΜΑ περιχύνω, κυρίως, υγρό άφθονα επάνω σε κάτι ή γύρω από κάτι, περιβρέχω (α. «πολλὴν ἠέρ ἔχων, ἣν οἱ περίχευεν Ἀθήνη» β. «τῷ περίχευε χάριν κεφαλῇ τε καὶ ὤμοις» γ. χρυσὸν κέρασιν περιχεύας», Ομ. Ιλ.) μσν. αρχ. μέσ. περιχέομαι 1.… …
9πληροσέληνος — ον, ΜΑ 1. (για τη σελήνη) γεμάτος, πανσέληνος 2. (για την ημέρα) ολοφώτιστος, πλησιφαής μσν. το ουδ. ως ουσ. τὸ πληροσέληνον η πανσέληνος αρχ. το θηλ. ως ουσ. ἡ πληροσέληνος μτφ. εκκλ. λαμπρότητα, δόξα («ἐκκλησία... νικήσασα τὸν ὄφιν καὶ τῆς… …
10πολυπαθής — ές, ΝΜΑ ο πολύπαθος, αυτός που έχει πολλά βάσανα μσν. αρχ. ο επιρρεπής σε πολλά πάθη («χοιρώδη βίον καὶ πολυπαθῆ», Μεθόδ.) αρχ. 1. αυτός που δέχεται πολλές εντυπώσεις τών αισθήσεων 2. (για νόσο) αυτός που παρουσιάζει επιπλοκές 3. (για τύραννο)… …