μάχαιρα
71Mucken — Mucken, verb. reg. neutr. welches das Hülfswort haben erfordert. 1. Einen Laut von sich geben, als wenn man anfangen wollte zu reden, aber indem wieder abbricht, der geringste vernehmliche Laut, welcher Laut selbst auch wohl ein Muck oder Mucks… …
72нож — @font face {font family: ChurchArial ; src: url( /fonts/ARIAL Church 02.ttf );} span {font size:17px;font weight:normal !important; font family: ChurchArial ,Arial,Serif;} сущ. (греч. μάχαιρα) меч; ножи каменны ножи из острых кремней (Иис.… …
73ножь — НОЖ|Ь (109), А с. Нож: ножьмь зарѣзанъ бысть. Стих 1156–1163, 100 об.; ежьковъ ножь Надп ХII (22); лъжици :в: ножа :в: ГрБ № 384, ХII; поваръ же глѣбовъ именьмь търчанъ изьмъ ножь. и имъ бл҃женааго и закла СкЕГ XII, 14г; то же ПрП XIV–XV ( …
74обоюдоостръ — (1*) пр. Заостренный, заточенный с обеих сторон (об оружии): По Гофонилѣ (ж) бы(с) сѹдь˫а Аводъ Лѣвыи лѣ(т) •п҃•, поразивъ Ѥглома, ц(с)рѧ Моавьска, мечемь ѡбоюдоѡстромь, пѧдь имѹща в долготѹ (ἐν μαχαίρᾳ διστόμῳ) ΓΑ XIII–XIV, 73а …
75Makhaira — Angaben Waffenart: Schwert Bezeichnungen …
76CAESIM — quae fit pugna, ἡ εν καταφορᾶς μάχη, Polybio dicitur l. 17. de Romanis, τῇ μαχαίρᾳ δ᾿ εν καταφορᾶς ποιεῖςθαι την` μάχην: sicut quae punctim fit, ἡ εν διερσεως, Ibid. Eo quod ex alto deferatur ensis, cum caesim ferire adversarium cupimus. Eadem… …
77PUNCTIM — et Caesim, termini palaestrae. Et quidem, quae punctim ferit, μάχη ἐκ δίερσεως, quae caesim, ἐκ καταφορᾶς dicitur apud Polybium, l. 17. Τῇ μαχαίρᾳ δ᾿ ἐκ καταφορᾶς καὶ διέρσεως ποιεῖςθαι τὴν μάχην, de Romanis, gladiô caesim punctimque ferire.… …
78Όλυμπος — I Όνομα μυθολογικών προσώπων. 1. Αυλητής, ραψωδός και ποιητής, που έζησε πριν από τον Τρωικό πόλεμο. Του αποδίδεται η εφεύρεση της αυλητικής ή η διάδοση της στην Ελλάδα. 2. Ό. ο Νεότερος. Αυλητής από τη Μυσία, που έζησε κατά πάσα πιθανότητα τον… …
79Πηλεύς — Άγιος της Ανατ. Ορθόδοξης Εκκλησίας. Καταγόταν από την Αίγυπτο και μαρτύρησε στη φωτιά μαζί με το συμπατριώτη του Νείλο. Η μνήμη του τιμάται στις 17 Σεπτεμβρίου. * * * έως, ο, ΝΜΑ, και Πηλέας Ν, και επικ. τ, γεν. ήος ή έος και αττ. αιτ. ή, Α… …
80Πλούταρχος — I Όνομα αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων. 1. (Χαιρώνεια Βοιωτίας περίπου 50 – 120 μ.Χ.). Kορυφαίος συγγραφέας και ιδιαίτερα βιογράφος. Από εύπορη οικογένεια, έλαβε καλή φιλοσοφική, επιστημονική, ιστορική και φιλολογική μόρφωση. Ταξίδεψε στην Ελλάδα και …
