λαχαν-ιά
1λαχᾶν — λάχη ashare fem gen pl (doric aeolic) λαχή fem gen pl (doric aeolic) …
2λαχάν — λαχά̱ν , λαχή fem acc sg (doric aeolic) …
3λάχαν' — λάχανα , λάχανον garden herbs neut nom/voc/acc pl …
4INDICUM — apud Plin l. 35. c. 6. E liquidis coloribus, quos a dominis dari diximus (pingenti) propter magnitudinem pretii, ante omnes est prupurissum, e creta argentaria; Ab hoc maxima auctoritas Indico. Ex India venit, harundinum spumae adhaerescente limo …
5Τερμινθεύς — καί Τερβινθεύς, έως, ὁ, Α (ποιητ. τ.) προσωνυμία τού θεού Απόλλωνος. [ΕΤΥΜΟΛ. < τέρμινθος / τερέβινθος «είδος φυτού» + επίθημα εύς (πρβλ. λαχαν εύς)] …
6κασσιτεράς — κασσιτερᾱς, ὁ (Α) κασσιτερωτής, γανωτής. [ΕΤΥΜΟΛ. < κασσίτερος + κατάλ. ᾶς (πρβλ. αρτυματ άς, λαχαν άς)] …
7κορυζάς — κορυζᾱς, ᾱ, ὁ (Α) αυτός που πάσχει από δυνατό συνάχι, μυξιάρης. [ΕΤΥΜΟΛ. < κόρυζα + κατάλ. άς τής λαϊκής αρχαίας γλώσσας (πρβλ. λαχαν άς, φαγ άς)] …
8μαντιλίδα — Βλ. λ. χρυσάνθεμο. * * * η (Μ μαντηλίδα) κοινή ονομασία φυτού τού γένους χρυσάνθεμο. [ΕΤΥΜΟΛ. < μαντίλι + κατάλ. ίδα (πρβλ. λαχαν ίδα)] …
9οινηρός — οἰνηρός, ά, όν (Α) 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον οίνο («οἰνηρὸς θεράπων» ο υπηρέτης τού οίνου, ο κεραστής οίνου, Ανακρ.) 2. οινώδης («οἰνηρὰ ὑγρότης», Αριστοτ.) 3. (για επίδεσμο) εμβαπτισμένος σε οίνο, μουσκεμένος με κρασί 4. (για… …
10στοιβίδα — η, Ν βοτ. είδος τού φυτού ποτήριο, αλλ. αφάνα. [ΕΤΥΜΟΛ. < στοιβή + επίθημα ίδα (πρβλ. γαλατσ ίδα, λαχαν ίδα)] …