κωλυτικός
1κωλυτικός — κωλυτικός, ή, όν (AM) [κωλύω] ο κατάλληλος να εμποδίσει κάτι ή κάποιον από κάτι άλλο («τοῡ δ ἐπιμελεῑσθαι ὧν προσήκει οἴει τι κωλυτικώτερον εἶναι ἀκρασίας;», Ξεν.). επίρρ... κωλυτικῶς με παρεμποδιστικό τρόπο …
2κωλυτικός — κωλῡτικός , κωλυτικός preventive masc nom sg …
3κωλυτικά — κωλῡτικά , κωλυτικός preventive neut nom/voc/acc pl κωλῡτικά̱ , κωλυτικός preventive fem nom/voc/acc dual κωλῡτικά̱ , κωλυτικός preventive fem nom/voc sg (doric aeolic) …
4κωλυτικώτερον — κωλῡτικώτερον , κωλυτικός preventive adverbial comp κωλῡτικώτερον , κωλυτικός preventive masc acc comp sg κωλῡτικώτερον , κωλυτικός preventive neut nom/voc/acc comp sg …
5κωλυτικῶν — κωλῡτικῶν , κωλυτικός preventive fem gen pl κωλῡτικῶν , κωλυτικός preventive masc/neut gen pl …
6κωλυτικόν — κωλῡτικόν , κωλυτικός preventive masc acc sg κωλῡτικόν , κωλυτικός preventive neut nom/voc/acc sg …
7κωλύω — (AM κωλύω, Μ και κωλώ) εμποδίζω κάτι ή εμποδίζω κάποιον να κάνει κάτι, δεν επιτρέπω σε κάποιον ή δεν τόν αφήνω να κάνει κάτι ή δεν επιτρέπω να γίνει κάτι (α. «ὅποι φεύγειν οὐδεὶς κωλύει νόμος», Δημοσθ. β. «μὴ κωλύετε αὐτὰ ἐλθεῑν πρός με», ΚΔ γ.… …
8μορατόριο — και μορατόριουμ, το 1. συμφωνία ανάμεσα σε δύο πρόσωπα ή κράτη για προσωρινή αναστολή ενεργειών που θα επιδείνωναν τις μεταξύ τους σχέσεις 2. (νομ.) δικαιοστάσιο 3. προσωρινή απαγόρευση τής χρήσης ή τής παραγωγής ενός προϊόντος 4. (γενικά)… …
9κωλυτικαί — κωλῡτικαί , κωλυτικός preventive fem nom/voc pl …
10κωλυτικοί — κωλῡτικοί , κωλυτικός preventive masc nom/voc pl …
- 1
- 2