κυδάλιμος
1κυδάλιμος — κυδάλιμος, ον, θηλ. και ίμη (Α) 1. ένδοξος, φημισμένος («δύο δ oὔ πω φῶτε πεπύσθην, ἀνέρε κυδαλίμω», Ομ. Ιλ.) 2. φρ. «κυδάλιμον κῆρ» ευγενής καρδία. [ΕΤΥΜΟΛ. < κῡδος + επίθημα άλιμος (βλ. κατάλ. ιμος)] …
2κυδάλιμος — glorious masc/fem nom sg …
3κυδαλίμω — κυδάλιμος glorious masc/fem/neut nom/voc/acc dual κυδάλιμος glorious masc/fem/neut gen sg (doric aeolic) …
4κυδάλιμον — κυδάλιμος glorious masc/fem acc sg κυδάλιμος glorious neut nom/voc/acc sg …
5κυδαλίμοιο — κυδάλιμος glorious masc/fem/neut gen sg (epic) …
6κυδαλίμοις — κυδάλιμος glorious masc/fem/neut dat pl …
7κυδαλίμοισι — κυδάλιμος glorious masc/fem/neut dat pl (epic ionic aeolic) …
8κυδαλίμοισιν — κυδάλιμος glorious masc/fem/neut dat pl (epic ionic aeolic) …
9κυδαλίμου — κυδάλιμος glorious masc/fem/neut gen sg …
10κυδαλίμους — κυδάλιμος glorious masc/fem acc pl …
- 1
- 2