κατά-πονος

  • 81φεύγω — ΝΜΑ, και φεόγω Α 1. τρέπομαι σε φυγή, απομακρύνομαι γρήγορα κυρίως από φόβο ή επειδή μέ καταδιώκουν (α. «μόλις τόν είδε με το πιστόλι έφυγε» β. «βῆ φεύγων ἐπὶ πόντου», Ομ. Ιλ.) 2. αναχωρώ (α. «έφυγαν για ταξίδι τού μέλιτος» β. «Κῡρος μὲν τέθνηκεν …

    Dictionary of Greek

  • 82φθόνος — ο, ΝΜΑ, και φτόνος Ν το αρνητικό αίσθημα τής λύπης που νιώθει κανείς για την υπεροχή, τη χαρά ή την ευτυχία τού άλλου, ζηλοφθονία αρχ. 1. άρνηση που οφείλεται στο παραπάνω αίσθημα ή σε δυσμένεια 2. αιτία μομφής και δυσφημίας («ἀποκτείνειν φθόνος… …

    Dictionary of Greek

  • 83φώνημα — ήματος, το, ΝΑ φθόγγος νεοελλ. 1. γλωσσ. φθόγγος που έχει διαφοροποιητική αξία στο φωνολογικό σύστημα μιας γλώσσας, συνθέτοντας έτσι τη λειτουργική της πλευρά, όπως είναι οι φθόγγοι / p /, / f /, / t /, τών οποίων η παρουσία ή η απουσία σε… …

    Dictionary of Greek

  • 84όχλος — ο (ΑΜ ὄχλος) 1. πλήθος ατόμων με άτακτο τρόπο συνενωμένο («ἐν ἀγορᾷ πλήθοντος ὄχλου», Πίνδ.) 2. (με πολιτική σημ.) ο πολύς λαός, η λαϊκή μάζα, η κατώτατη κοινωνική τάξη («τῷ ὄχλῳ πρὸς χάριν τι λέγοντες οὐ τὰ ὄντα ἀπαγγείλωσιν», Θουκ.) νεοελλ.… …

    Dictionary of Greek

  • 85αρχέτυπα — Βιβλία που τυπώθηκαν στα πρώτα χρόνια της τυπογραφίας έως και το 1501. Τα α. είναιδύο ειδών: ξυλογραφικά και τυπογραφικά. Τα πρώτα τυπώνονταν από ξύλινες πλάκες, πάνω στις οποίες χάραζαν τις λέξεις. Τα δεύτερα είχαν τυπογραφικά κινητά στοιχεία,… …

    Dictionary of Greek

  • 86Διαμαντίδου, Δέσπω — (Πειραιάς 1916 –). Ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. Σπούδασε στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου και το 1942 εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο συμμετέχοντας στον χορό σε παράσταση της Μήδειας του Ευριπίδη. Ο πρώτος σημαντικός… …

    Dictionary of Greek

  • 87μανιοκατάθλιψη — Ψυχική ασθένεια η οποία χαρακτηρίζεται από ασυνήθιστες διακυμάνσεις διάθεσης, ενεργητικότητας και απόδοσης. Ονομάζεται και διπολική διαταραχή Οι διακυμάνσεις αυτές είναι σαφώς εντονότερες από αυτές που παρουσιάζονται φυσιολογικά και μπορεί να… …

    Dictionary of Greek

  • 88μανιτού — Λέξη των Αλγκονκίνων Ινδιάνων με την οποία χαρακτήριζαν ένα προστατευτικό πνεύμα πολλών ινδιάνικων φυλών της Βόρειας Αμερικής. Οι μ. παρουσιάζονταν στους νεαρούς Ινδιάνους κατά τις τελετές της μύησης, όπου οι μυούμενοι υποβάλλονταν σε… …

    Dictionary of Greek

  • 89Οράτιος — (Quintus Horatius Flaccus, Βενουσία 65 – Ρώμη 8 π.Χ.). Λατίνος ποιητής. Γιος ενός απελεύθερου, χρωστούσε στις θυσίες και στην έξυπνη καθοδήγηση του πατέρα του τη φιλολογική του μόρφωση, την αντάξια ενός ευγενούς, καθώς επίσης και τη στέρεη ηθική… …

    Dictionary of Greek

  • 90Ροντέν, Oγκίστ — (August Rodin, Παρίσι 1840 – Μεντόν 1917). Γάλλος γλύπτης. Σπούδασε στην Ακαδημία Διακοσμητικών Τεχνών και ήταν μαθητής του Καρπό και του Μπαρί. Αφού απέτυχε στις εισιτήριες εξετάσεις της Ακαδημίας Καλών Τεχνών κι αποκλείστηκε από το Σαλόν του… …

    Dictionary of Greek