καθάριος
1καθάριος — α, ο (AM καθάριος, ον, Α και καθάρειος, ον) καθαρός, παστρικός νεοελλ. 1. σίγουρος, αναπόφευκτος, αυτός που με απόλυτη βεβαιότητα θα συμβεί («αφύσικος πραματευτής καθάριος διακονιάρης» αυτός που εμπορεύεται αλόγιστα χρεωκοπεί αναπόφευκτα,… …
2καθάριος — α, ο επίρρ. α 1. καθαρός, παστρικός: Σήμερα φόρεσε καθάριο πουκάμισο. 2. διαυγής: Καθάριος ουρανός αστραπές δε φοβάται …
Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
3καθάριος — καθάρειος cleanly masc/fem nom sg καθάριος cleanly neut nom/voc/acc sg …
4καθαρίει — καθάριος cleanly neut nom/voc/acc dual (attic epic) καθαρίεϊ , καθάριος cleanly neut dat sg (epic ionic) καθάριος cleanly neut dat sg …
5καθαρός — ή, ό, θηλ. και καθαρά (AM καθαρός, ά, όν, Α δωρ. τ. κοθαρός, αιολ. τ. κόθαρός) 1. απαλλαγμένος από βρομιές, καθαρισμένος, παστρικός (α. «καθαρά ρούχα» β. «καθαρά χροΐ εἴματ ἔχοντα», Ομ. Οδ.) 2. απαλλαγμένος από κάθε ξένη ουσία, αμιγής, γνήσιος,… …
6Катя — Екатерина женское имя. По одной из версий произошло от греческого слова Катариос (καθάριος), что переводится как чистая; чистокровная; непорочная; безупречная; простая; чистейшая. Уменьшительно ласкательные формы: Катя, Катюша, Катёнок,Катёнка,… …
7ακέραιος — Ολόκληρος, πλήρης, ανέπαφος, σώος· ανόθευτος, άδολος, τίμιος. (Μαθημ.) Α. αριθμός. Οι α. θετικοί ή φυσικοί αριθμοί αποτελούν ένα από τα θεμέλια της μαθηματικής επιστήμης και πρέπει να θεωρούνται προμαθηματικές έννοιες που έχουν αποκτηθεί από… …
8ζευγάς — ο [ζεύγος] 1. αυτός που έχει ζεύγος βοδιών που καλλιεργούν τη γη, ο ζευγολάτης 2. παροιμ. «ή παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς» ή «ή ζευγάς ζευγάς ή καθάριος μυλωνάς» δεν πρέπει να περισπάται κάποιος σε ασυμβίβαστες ασχολίες …
9ιθαγενής — ές (ΑΜ ἰθαγενής, ές Α και επικ. τ. ἰθαιγενής) αυτός που κατάγεται από τη χώρα στην οποία κατοικεί, αυτόχθονος, ντόπιος αρχ. 1. αυτός που γεννήθηκε από νόμιμο γάμο, νόμιμος 2. γνήσιος («ἰθαγενὲς χρυσίον» γνήσιος χρυσός) 3. φρ. «ἰθαγενὲς κύημα»… …
10ιθαρός — ἰθαρός, ά, όν (Α) 1. εύθυμος, χαρωπός 2. καθαρός. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. ἰθ τού ρ. ἰθ αίνω + κατάλ. αρός (πρβλ. μι αρός) συνδέεται με το ινδοϊρανικό *idhra «καθάριος». Η λ. χρησιμοποιήθηκε ως επίθ. τής λ. κρήνη, αποτελεί γλώσσα τού Ησύχ. και… …
- 1
- 2