κίκιννος
1κίκιννος — κίκιννος, ὁ (Α) σγουρό μαλλί, βόστρυχος («γῆρας εἶναι κρεῑττον ἢ πολλῶν κικίννους νεανιῶν», Αριστοφ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολ. Πρόκειται ίσως για λ. τού προελληνικού γλωσσικού υποστρώματος] …
2κίκιννος — ringlet masc nom sg …
3κικίννοις — κίκιννος ringlet masc dat pl …
4κικίννους — κίκιννος ringlet masc acc pl …
5κικίννων — κίκιννος ringlet masc gen pl …
6κίκιννοι — κίκιννος ringlet masc nom/voc pl …
7κίκιννον — κίκιννος ringlet masc acc sg …
8ουλοκίκιννα — οὐλοκίκιννα, τὰ (Α) (ποιητ. τ. αντί οὖλοι κίκιννοι) τα κατσαρά τσουλούφια. [ΕΤΥΜΟΛ. < οὖλος (II) «σγουρός» + κίκιννος «τσουλούφια αλόγων»] …
9στημονίας — ὁ, Α φρ. «στημονίας κίκιννος» βόστρυχος όμοιος με κλωστή. [ΕΤΥΜΟΛ. < στήμων, ονος + επίθημα ίας (πρβλ. οστρακ ίας)] …