θυόεις
1θυόεις — θυόεις, εσσα, εν (Α) [θύος] 1. ο γεμάτος θυμίαμα, ο ευώδης, ο εύοσμος 2. ως κύριο όν. Θυόεσσα επίθ. τής Ελευσίνας …
2θυόεις — laden with incense masc nom sg …
3θυόεν — θυόεις laden with incense masc voc sg θυόεις laden with incense neut nom/voc sg …
4θυόεντα — θυόεις laden with incense neut nom/voc/acc pl θυόεις laden with incense masc acc sg …
5θυοέσσης — θυόεις laden with incense fem gen sg (attic epic ionic) …
6θυόεντες — θυόεις laden with incense masc nom/voc pl …
7θυόεντι — θυόεις laden with incense masc/neut dat sg …
8θυόεντος — θυόεις laden with incense masc/neut gen sg …
9θυόεσσα — θυόεις laden with incense fem nom/voc sg …
10θυόεσσαν — θυόεις laden with incense fem acc sg …
Страницы
- 1
- 2