θηρητῆρος

  • 1θηρητῆρος — θηρατήρ masc gen sg (epic ionic) …

    Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • 2MELANAEETUS — Graece Μελαναίετος, I. e. nigra aquila, utut aquilarum minima, robustissima tamen est, hinc Valeria dicta Romanis. Eius meminit iam Homerus Il. φ. v. 252 ubi de Achille. Α᾿ιετοῦ ὀίματ᾿ ἔχων μέλανος, του θηρητῆρος, Ο῞ς θ᾿ ἅμα κάρτιςτός τε καὶ… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 3μελάνοστος — μελάνοστος, ον (Α) αυτός που έχει μαύρα οστά («αἰετοῡ μελανόστου θηρητῆρος», Ομ. Ιλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < μέλας, ανος + ὀστέον] …

    Dictionary of Greek

  • 4οίμα — οἶμα, οἴματος, τὸ (Α) βίαιη εφόρμηση, έφοδος («αἰετοῡ οἴματ ἔχων μέλανος τοῡ θηρητῆρος», Ομ. Ιλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Παράλληλα με το ουσ. οἶμα μαρτυρείται στον Ομηρο ο αόρ. οἰμῆσαι, που προϋποθέτει την ύπαρξη ρήματος οἰμάω. Η ανώμαλη… …

    Dictionary of Greek