η ελιά

  • 41άγριππος — ἄγριππος, η (Α) άγρια ελιά …

    Dictionary of Greek

  • 42έλαιος — ἔλαιος, ο (AM) άγρια ελιά, αγριελιά, κότινος αρχ. 1. (οξύτ. ἐλαιός) πουλί, πιθ. είδος αιγιθάλου, μελισσοφάγου 2. (κατά τον Ησύχ.) «φαρμακεύς» ροδιακή λέξη …

    Dictionary of Greek

  • 43αίμα — Ρευστός ιστός του οποίου τα στερεά κυτταρικά στοιχεία αιωρούνται σε μια ροώδη μεσοκυττάρια ουσία, που ονομάζεται πλάσμα. Κυκλοφορεί σε ένα σύστημα αγγείων, το κυκλοφορικό σύστημα, και αντιπροσωπεύει για τα ανώτερα ζώα το μέσο με το οποίο… …

    Dictionary of Greek

  • 44αγουροελιά — και αγουρολιά, η άγουρη ελιά …

    Dictionary of Greek

  • 45αγουρομανάκι — το η ελιά που ωριμάζει σιγά σιγά και παρέχει εκλεκτό αγουρέλαιο*. [ΕΤΥΜΟΛ. < αγουρο + μανάκι) …

    Dictionary of Greek

  • 46αγρι(ο)- — [άγριος] θέμα τού επιθέτου άγριος. Χρησιμοποιείται ως πρώτο συνθετικό για να δηλώσει: 1. αυτόν που ζει στους αγρούς σε άγρια κατάσταση, αυτόν που δεν εξημερώθηκε, τον ατίθασο (αγριόγατα, αγριοδάμαλο, αγριοκάτσικο) 2. αυτόν που δεν καλλιεργείται… …

    Dictionary of Greek

  • 47αγριέλι — και αγρέλι και αγρίλι, το 1. η αγριελιά* 2. ήμερη ελιά μικρής ηλικίας. [ΕΤΥΜΟΛ. < μτγν. ουσ. ἀγριέλαιος το αγρέλι < *ἀγρέλαιος < *ἀγρέλος το αγρίλι < *ἀγρίλαιος < *ἀγρίλος] …

    Dictionary of Greek

  • 48αγριελήσιος — και αγρελήσιος και αγριλήσιος, ια, ιο αυτός που προέρχεται ή που είναι φτιαγμένος από άγρια ελιά. [ΕΤΥΜΟΛ. < αγριελιά + παραγ. κατάληξη ήσιος] …

    Dictionary of Greek

  • 49αδένας — ο (Α ἀδὴν –ένος, η και ο) επιθηλιακό όργανο του οργανισμού, στο οποίο καταλήγουν αγγεία που εκκρίνουν υγρό κατάλληλο για τη λειτουργία του (κν. γλυκάδι, ελιά, γαργαλήθρα). [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. ἀδήν, αρχικά θηλ. γένους (η ἀδήν), ανάγεται σε ΙΕ ρίζα*… …

    Dictionary of Greek

  • 50αετονυχολιά — και αϊτονυχολιά, η ονομασία με την οποία χαρακτηρίζεται μία από τις παραλλαγές τής ποικιλίας ελιάς (Καλαμών), λόγω τής ομοιότητας τού καρπού της με τη ρώγα τού σταφυλιού ποικιλίας «αετονύχι». [ΕΤΥΜΟΛ. < αετόνυχο + ελιά] …

    Dictionary of Greek

Страницы