ηλός

  • 61αργυρόηλος — ἀργυρόηλος, ον (Α) ο διακοσμημένος με ασημένια καρφιά. [ΕΤΥΜΟΛ. < άργυρος + ήλος «καρφί»] …

    Dictionary of Greek

  • 62αφηλώ — ἀφηλῶ ( όω) (AM) βγάζω τους ήλους, ξεκαρφώνω. [ΕΤΥΜΟΛ. < αφ (< απο ) + ηλώ ( όω) < ήλος «το καρφί»] …

    Dictionary of Greek

  • 63δείκηλον — και δείκελον, το (Α) 1. αναπαράσταση, παρουσίαση 2. ομοίωμα, εικόνα 3. φάντασμα 4. ανάγλυφο, γλυπτή μορφή. [ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται για διαλεκτικό τ. που ανάγεται ετυμολογικά σε θ. δεικ τού δείκνυμι και στο επίθημα ηλος. Η λ. δείκελον είναι παράλληλος… …

    Dictionary of Greek

  • 64διψηλός — διψηλός, ή, όν (Μ) διψαλέος. [ΕΤΥΜΟΛ. < δίψα + (κατάλ.) ηλός] …

    Dictionary of Greek

  • 65εξηλώνω — και ξηλώνω (AM ἐξηλῶ, όω) μσν. νεοελλ. (για ρούχα) κόβω τις ραφές και χωρίζω τα κομμάτια («ξηλώθηκε ό γιακάς») νεοελλ. μτφ. 1. απομακρύνω κάποιον από τη θέση που κατέχει και τόν μειώνω ηθικά 2. φθείρω, χαλώ 3. μέσ. ξηλώνομαι μού αποσπούν χρήματα… …

    Dictionary of Greek

  • 66ευχωλή — εὐχωλή, ἡ (Α) (επικ. τ.) 1. ευχή, δέηση, τάξιμο, υπόσχεση για θυσία ή αφιέρωση 2. μεγαλαυχία, κομπορρημοσύνη 3. αιτία για καυχησιολογία, καμάρι 4. θριαμβευτική επιφώνηση («εὐχωλὴ πέλεν ἀνδρῶν ὀλλύντων τε καὶ ὀλλυμένων», Ομ. Ιλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. <… …

    Dictionary of Greek

  • 67εύκηλος — (I) εὔκηλος, ον, θηλ. και εὐκήλη, δωρ. τ. εὔκαλος, ον (Α) 1. απαλλαγμένος από φροντίδες, αμέριμνος, ατάραχος, ήσυχος («εὔκηλοι πολέμιζον», Ομ. Ιλ.) 2. (για πράγματα) ήσυχος, ήρεμος («αὔραις εὐκήλοισιν», Οππ.). επίρρ... εὐκήλως (Α) ήσυχα. [ΕΤΥΜΟΛ …

    Dictionary of Greek

  • 68ηλ — και ήλι ἧλ και ἧλι (Α) συγκεκ. τ. τού ήλος ή τού ήλιος («Εὐφορίων δὲ καὶ τὸν ἧλον λέγει ἧλ», Στράβ.) …

    Dictionary of Greek

  • 69ηλάγρα — η εργαλείο με το οποίο αποσπούμε τα καρφιά, κν. τανάλια, πένσα. [ΕΤΥΜΟΛ. < ήλος + άγρα «ενέργεια τού συλλαμβάνειν». Νεόπλαστο κατά τα αρχ. κρεάγρα «τανάλια κρέατος», πυράγρα «τσιμπίδα τής φωτιάς» κ.ά. Μαρτυρείται από το 1847 στον Γρηγ. Αλ.… …

    Dictionary of Greek

  • 70ηλίσκος — ἡλίσκος, ὁ (Α) μικρό καρφί. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. ηλ τού ήλος «καρφί» + υποκορ. κατάλ. ισκος (πρβλ. ακμον ίσκος, λυχν ίσκος)] …

    Dictionary of Greek