εὐ-περίχῠτος
1περιχυτός — ή, ό, Ν [περιχύνω] καταβρεγμένος, διαποτισμένος σε όλη του την επιφάνεια …
2φωτοπερίχυτος — η, ο, Ν φωτόλουστος. [ΕΤΥΜΟΛ. < φωτ(ο) * + περιχυτός (πρβλ. ροδο περίχυτος). Η λ. μαρτυρείται από το 1895 στο ημερολόγιο Ποικίλη Στοά] …
