εὐπάλᾰμος
1ευπάλαμος — εὐπάλαμος, ον (ΑΜ, Μ και εὐπάλαμνος, ον) 1. εφευρετικός, επινοητικός, πολυμήχανος (α. «εὐπάλαμον μέριμναν», Αισχύλ. β. «εὐπάλαμος ἔρως», Ορφ. ύμν. γ. «εὐπαλάμου σοφίης μνᾱμα», Ανθ. Παλ.) 2. ο έντεχνα κατασκευασμένος, ο έντεχνος («τέκτονες… …
2Εὐπάλαμος — handy masc nom sg …
3εὐπάλαμος — handy masc/fem nom sg …
4εὐπάλαμον — εὐπάλαμος handy masc/fem acc sg εὐπάλαμος handy neut nom/voc/acc sg …
5Εὐπαλάμοιο — Εὐπάλαμος handy masc gen sg (epic) …
6εὐπαλάμοιο — εὐπάλαμος handy masc/fem/neut gen sg (epic) …
7Εὐπαλάμοισι — Εὐπάλαμος handy masc dat pl (epic ionic aeolic) …
8εὐπαλάμοισι — εὐπάλαμος handy masc/fem/neut dat pl (epic ionic aeolic) …
9Εὐπαλάμου — Εὐπάλαμος handy masc gen sg …
10εὐπαλάμου — εὐπάλαμος handy masc/fem/neut gen sg …