εὐλαβῶς
1εὐλαβῶς — εὐλαβής taking hold well adverbial (attic epic doric) …
2ευλαβής — ές (ΑΜ εὐλαβής, ές) πλήρης σεβασμού προς τα θεία, ευσεβής, θεοσεβής («ἄνθρωπος δίκαιος καὶ εὐλαβής», ΚΔ) μσν. αρχ. 1. το ουδ. ως ουσ. τὸ εὐλαβές α) ευλάβεια, αφοσίωση («τὸ εὐλαβὲς τῆς περὶ τὸν θεῑον φόβον διαθέσεως», Ευσ.) β) ο φόβος, το δέος… …
3благобоязньно — БЛАГОБО˫АЗНЬНО (5*) нар. к благобо˫азньныи: въ наслажениѥ же гл҃ати стоудъ ѥсть плѩсани˫а сквьрньна˫а на селѣхъ и на халоугахъ съвьршають. ˫ако домовитыихъ госпождь чьстию и инѣмъ женамъ бещисльныихъ стоудъмь приходѩщиихъ бл҃гобо˫азньно въ ст҃ыи… …
4благобоязньство — БЛАГОБО˫АЗНЬСТВ|О (38), А с. Преданность богу, набожность, благочестие: ˫Ако подобаѥть съ похвалою и съ вьсѩкою кротостью и съ благобо˫азньствъмь мьнихомь аще ключитьсѩ съ женами ˫асти. (μετ’... εὐλαβείας) КЕ XII, 80а; Прѣлюбодѣюща жены.… …
5благоговѣино — (7) нар. к благоговѣиныи: по семь въставъ. и кр(с)тьнымь знамениѥмь. чело же и пьрси. и знаменавъ да въниде(т) бл҃гоговѣино. УСт XII/XIII, 253 об.; и погрѣбѣнъ бы(с) свои||ми оученикы. ч(с)тно благоговеино. ПрЛ XIII, 136в г; во оутрѣи же д҃нь… …
6благоговѣинъ — (1*) нар. То же, что благоговѣино: пасха бо ѥсть. пасха бж(с)твенаго смотрени˫а. даровъ первыхъ и великихъ. тѣло же да оудержимъ бл҃гоговѣинъ. (εὐλαβῶς) ФСт XIV, 52б …
7благоговѣниѥ — БЛАГОГОВѢНИ|Ѥ (24), ˫А с. Благоговение, почитание бога: Понеже всею правьдою же и и [так!] бл҃гоговѣниѥмь. бл҃гоговѣинымъ мнихомъ велимъ жити. УСт XII/XIII, 218 об.; нѣции чьрмьнымь бльщаниѥмь радоуютьсѩ. мирьскоую гърдыню. бл҃гоговѣниѥмь… …
8ίστημι — ἵστημι (ΑΜ) 1. τοποθετώ όρθιο κάτι, στήνω («ἔγχος μέν ῥ ἔστησε φέρων πρὸς κίονα» Ομ. Ιλ.) 2. (για ανδριάντες, οικοδομές, τρόπαια) ιδρύω, εγείρω («ἔστησε τρόπαια») μσν. (το μέσ.) ἵσταμαι 1. είμαι όρθιος, στέκομαι 2. (για οικοδομήματα) υψώνομαι,… …
9ευλαβικός — ή, ό [ευλαβής] αυτός που συμπεριφέρεται ή γίνεται με ευλάβεια. επίρρ... ευλαβικώς και ά ευλαβώς, με τρόπο ευλαβή …
10μετέρχομαι — (I) (ΑΜ μετέρχομαι, Α αιολ. και δωρ. τ. πεδέρχομαι) νεοελλ. (σχετικά με μέσα) χρησιμοποιώ, μεταχειρίζομαι («μετέρχεται κάθε μέσο θεμιτό ή αθέμιτο προκειμένου να επιβάλει τις απόψεις του») νεοελλ. μσν. (για τέχνη ή επάγγελμα) ασκώ («μετέρχεται το… …
- 1
- 2