επιτρέπεται

  • 51αλιεία — Πλουτοπαραγωγικός πόρος μιας χώρας που προέρχεται από τη συλλογή και την εμπορία ψαριών. Δραστηριότητα του ανθρώπου που αποβλέπει στη θήρα ψαριών και άλλων ειδών που ζουν μέσα στα νερά. Η δραστηριότητα αυτή είναι πανάρχαια –μόνη προγενέστερή της… …

    Dictionary of Greek

  • 52αλλά — (I) (Α ἀλλά) αντιθετικός σύνδεσμος με τον οποίο εισάγεται λέξη, φράση ή πρόταση που εκφράζει αντίθεση, περιορισμό ή διαφορά προς προηγούμενα μέρη τού λόγου ισοδυναμεί με το «μα», «όμως», «μολαταύτα», «παρά», «πάντως», «ωστόσο», «μόνον». Α. Η… …

    Dictionary of Greek

  • 53αμίαντος — (6oς αι. π.Χ.).Γιος του Λυκούργου από την Τραπεζούντα, ένας από τους μνηστήρες της Αγαρίστης, κόρης του τυράννου της Σικυώνας Κλεισθένη, που τελικά παντρεύτηκε τον Αθηναίο Μεγακλή. * * * (I) η, ο (Α ἀμίαντος, ον) 1. αυτός που δεν μιάνθηκε,… …

    Dictionary of Greek

  • 54ανέμβατος — ἀνέμβατος, ον (AM) απλησίαστος, ακατανόητος (αποδίδεται στη φύση του Θεού) αρχ. 1. απάτητος, αυτός στον οποίο δεν έχει πατήσει άνθρωπος 2. εκείνος στον οποίο δεν επιτρέπεται να πατήσει κανείς, άβατος 3. όποιος δεν πηγαίνει σε κάποιο χώρο …

    Dictionary of Greek

  • 55ανήλικος — Α. θεωρείται, κατά τον Αστικό Κώδικα, όποιος δεν έχει συμπληρώσει το 18o έτος της ηλικίας του. Όποιος μάλιστα δεν έχει συμπληρώσει το 10o έτος αποκλείεται από κάθε είδους δικαιοπραξία και δεν ευθύνεται για τη ζημία που προξένησε σε περίπτωση… …

    Dictionary of Greek

  • 56αναδάσωση — Αποκατάσταση της δασικής βλάστησης που έχει περιοριστεί ή καταστραφεί από διάφορες αιτίες, όπως είναι η υπερβολική και αλόγιστη αποψίλωση, οι πυρκαγιές, οι κατολισθήσεις εδαφών, οι επιδρομές παρασίτων κλπ. Η α. αποτελεί πρόβλημα ζωτικού… …

    Dictionary of Greek

  • 57αναδιορισμός — Πολιτειακή πράξη με την οποία κάποιος τοποθετείται σε κρατική θέση που είχε άλλοτε και την έχασε. Ο Υπαλληλικός Κώδικας του 1999 (άρθρο 21) προβλέπει τον επαναδιορισμό και τη διαδικασία που απαιτείται. Συνήθως, επιτρέπεται μέσα σε μια πενταετία… …

    Dictionary of Greek

  • 58αναπόλαυστος — η, ο (Α ἀναπόλαυστος, ον) [ἀπολαύω] 1. αυτός που δεν μπορεί ή δεν επιτρέπεται να τόν απολαύσει κανείς 2. αυτός που δεν απόλαυσε κάτι …

    Dictionary of Greek

  • 59ανεξήγητος — η, ο (κ. αξήγητος) (AM ἀνεξήγητος, ον) 1. αυτός που δεν μπορεί να εξηγηθεί, να ερμηνευθεί 2. όποιος δεν έχει ακόμη εξηγηθεί νεοελλ. 1. ο αδικαιολόγητος, ο ακατανόητος («ανεξήγητη συμπεριφορά») 2. εκείνος που δεν έχει δώσει εξηγήσεις για κάποιο… …

    Dictionary of Greek

  • 60ανεξόρυκτος — η, ο αυτός που δεν έχει ακόμη ή δεν είναι δυνατόν να εξορυχθεί (για κοιτάσματα ή για μάτι που δεν επιτρέπεται να αφαιρεθεί με χειρουργική επέμβαση) …

    Dictionary of Greek

Страницы